ايام مهتدى در زمان خروج كوكبى در قزوين گذشته شد و قبر او در سواد رى است.
و از ابُونصر بخارى ^۱ روايت كرده اند كه، على بن عبدالرّحمن كشته شد در ورامين، در حكومت عبدالله عزيز، از جانب مهتدى؛ و مقبره او در ورامين ظاهر است؛ و كوكبى لقب حسين بن احمد بن محمد بن اسماعيل بن محمد ارقط است كه در ايام خلافت مُهتدى در قزوين خروج كرده.
اما عبدالرّحمن شجرى موسوم است به شجريّه حسينه كه منسوبند بسوى شجره كه آن قريه اى است از قراى فلسطين. اوّل كسى كه نسبت داده شده بسوى شجره قاسم بن حسن بن زيد بن امام حسن عليه السلام است و از براى او چند اولاد بوده است كه يكى از آن ها عبدالرّحمن شجرى است.
و قاسم را شجرى اگر مى گويند، و سادات شجريّه همه از اولاد عبدالرّحمن شجرى اند، از قرارى كه در كتب معتبره سيَر و تواريخ مضبوط و مسطور است چون اقوام ازدحام نمودند در رجب سنه دويست و پنجاه و پنج هجرى و متعذراً عزل و خلع از خلافت كرده و مهتدى به خلافت مشتغل شد در رجب سنه دويست و پنجاه و شش از خلافت عزل شد و امتداد خلافت او زياده از يازده ماه طول نكشيد در آن زمان كوكبى كه حسين بن احمد ارقط است در قزوين خروج نموده، مهتدى كيفتع را كه يكى از ملازمان ترك بوده به قزوين فرستاد و در ميان آن ها محاربات بسيار اتفاق افتاد كه على پدر يحيى در آن جنگ كشته شد.
و اين كه در درب حرم امام زاده يحيى بن علىّ بن عبدالرّحمن بن ابوالقاسم بن حسن ثبت شده مى شود كه سهو شده باشد؛ زيرا كه در جميع كتب انساب قاسم بن حسن ضبط كرده اند نه ابوالقاسم بن حسن.
و در تاريخ كتيبه محراب در سنه دويست و بيست و سه هجرى نوشته شده؛ و قبل