و به قاعده نيز بايد كلام علاّمه مجلسى درست باشد زيرا كه حرّ بن يزيد اوّل سردار لشكر بود و مناسب چنين بود به او نوشته شود. و با وجود عطش حديد از زره و خود و آلات حرب و تلاشى در طعن و ضرب هوا نيز در نهايت گرما و حرارت بود از آنى كه بنا بر روايت قتل آن حضرت در سال شصت شمسى در اوّل درجه عقرب چهل و هفت دقيقه و بيست و يك ثانيه گذشته بود و بنا بر روايت شصت ويك ميزان بيست درجه بيست و نه دقيقه و پنجاه نه ثانيه بود نوشت هواى عربستان در نهايت گرمى و حرارت است رحمت بر محتشم كاشانى كه نيكو گفته:

زين تشنگان هنوز به عيّوق مى رسدفرياد العطش ز بيابان كربلا
اين كه محتشم ـ عليه الرّحمة ـ در ميان شعرا بيت عيّوق را انتخاب كرده از اين است: عيوق به اصطلاح علماى احكام از مواطع است چون به درجه هشتم طالع حركت بدمد يا غير او بايد شخص از عطش هلاك شود، چنان كه نوشته اند: سلطان محمود سبكتكين، ابوريحان بيرونى و ابوعلى سينا و ابوعلى مى گويد ابوسهل را مأمون از خوارزمشاه خواست ابوريحان پيش بندگان رفته آن سه حكيم فرارا از خوارزم مسافرت نمودند ابوسهل طالع حركت خود را استخراج كرده حكم نمود كه عيّوق در خانه هشتم است و بايد من در بين راه از تشنگى هلاك شوم و در كتب مذكور است هلاك شد. العلم عنداللّه
اين كه ابومخنف در مقتل خود ايراد نموده و بدايع نگار آقا محمّد ابراهيم نوّاب در فيض الدّموع ^۱ ايراد كلام او را كرده كه حضرت ابوالفضل عبّاس بن علىّ بن ابيطالب عليه السلام در شب عاشورا به حكم سيّدالشّهداء عليه السلام به طلب آب رفته در همان شب شهيد شد، خلاف روايات مشهوره است؛ حتى در كتب معتبره و مقاتل مذكور است كه آخر شهيدى بود از بنى هاشم چنان كه بدو برادر صلبى و بطنى خود عبداللّه و جعفر