رازى وارد بر حضرت سلام اللّه عليه شد، زمان خوف در زيارت كردن حضرت خامس آل عبا سيّدالشهدا «صلوات اللّه و سلامه عليه» بر شيعه بوده است. از منع متوكل «عليه اللعنه» و زائرين قبر حضرت در معرض تلف بوده است پس حضرت به او فرمودند: آگاه باش هر گاه خود را در معرض هلاكت در نياورده بودى و اكتفا كرده بودى به زيارت حضرت عبدالعظيم كه در نزد شماست، بودى به منزله كسى كه زيارت كرده است قبر حسين عليه السلام را.
پس زيارت قبر عبدالعظيم بَدَل از زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السلام از براى كسى كه متمكن از زيارت آن حضرت نباشد، و حال اين كه زيارت او سلام اللّه عليه مثل زيارت خداست در بالاى عرش.
و اين دلالت بر كمال علو مقام و درجه حضرت عبدالعظيم مى نمايد. و اين مقام نه از مجرّد نسب و سيادت است، زيرا كه اقرب از او به امام زياد بوده اند، و نه به علم و محدّث بودن بوده است زيرا كه امثال او زياده بر او در اين باب بوده اند؛ بلكه از مقام حب و ولايت انوار مقدّسه ائمه هدى صلوات اللّه و سلامه عليهم است، ترقى در محبت و ولايت به مقام اتحاد بسا مى رساند، حضرت اميرالمؤمنين و يعسوب الدين صلوات اللّه و سلامه عليه نفس حضرت خاتم النبيّين و سيدالمرسلين صلى الله عليه و آله وسلم مى شود، و حضرت سلمان منا اهل البيت مى شود، همچنين حضرت عبدالعظيم زيارت او به منزله زيارت حضرت سيدالشهداء صلوات اللّه و سلامه عليه مى شود.
و نيز روايت شده است از حضرت امام حسن عسكرى صلوات اللّه و سلامه عليه كه فرمود، بعد از سؤال از او از حضرت عبدالعظيم: «لولاه لقلنا ما اعقب على بن الحسن بن زيد»، ^۱ يعنى هر گاه عبدالعظيم نبود هر آينه مى گفتم كه على بن حسن بن زيد را عقب و اولادى نيست.