كرده اند، و در بلدى كه از احفاد او كسى باشد هر چند اسم او حمزه نباشد معروف به حمزة بن موسى الكاظم صلوات اللّه و سلامه عليه مى شود. چنانچه على بن حمزه در شيراز از قرار مذكور معروف به اين نسب است.
و عجب اين است كه هر امام زاده مسمى به حمزه هر چند كه از سلسله اولاد حمزة بن الكاظم عليه السلام نباشد، معروف به اين نسب مى شود. چنانچه حمزة بن احمد بن اسمعيل بن محمد الارقط كه منتهى مى شوند به عبداللّه با هر كه برادر صلبى و بطنى حضرت امام محمدباقر صلوات اللّه و سلامه عليه است و مدفون در قم است از قرار مذكور در اين بلده مذكور به اين نسب است؛ فكيف به حمزه نامى كه از اولاد حمزة بن موسى بن جعفر صلوات اللّه و سلامه عليهما، نيز باشد خصوصاً هر گاه بلا واسطه باشد مثل حمزة بن حمزه كه در خراسان است.
بالجمله متبادر از حمزه كه در اذهان شيعه حمزه بن موسى الكاظم سلام اللّه عليه است.
اما حسب اين امام زاده حمزه موسوى مدفون در رى بلا شبهه جليل القدر است و آثار جلالت قدر از او و قبر او. طاهر است و دلالت مى كند بر كمال جلالت او اين كه حضرت عبدالعظيم با اين كه از خوف سلطان مختفى بود و ظاهر نمى شد، مع ذلك مختفياً محض زيارت قبر اين بزرگوار بيرون مى آمده است. و السّلام