مراجعت مى نمايند، و بر تقديرى كه پرت بشوند با كمال ارتفاع محل و سختى زمين آسيبى به ايشان نمى رسد.
چنانچه در دو سال قبل كه مشرف شدم نزديك به جايى كه آن را ناودانك مى نامند در محل قلبى يكى از آدمهاى اين اقل در پيش رو سوار بود كه اسب خوابيد دهنه اسب را كشيد كه ناگهان او و اسب هر دو پرت شدند در دره و در مبلغ كثيرى از مسافت راكب و مركوب بر همديگر مى غلطيدند كه بر حسب عادت اين است كه هر دو علاوه بر مردن خورد شده باشند، چنانچه يقين به اين به هم رسانده بودم. الحمد للّه كه از كرامت اين امام زاده جليل آسيبى نه به راكب و نه به مركب وارد آمد و هر دو زنده و سالم ماندند، نه شكستگى و نه در رفتگى در اعضاء هيچكدام به هم نرسيد.
و از اين قبيل چيزها كراراً و مراراً از قديم تا حال واقع شده است و از اين سيد جليل ديده شده است.
و از كرامات معنويّه كه نيز بر خود اين اقل ظاهر شده است آن است كه در بيست و پنج سال قبل از اين به زيارت اين بزرگوار مشرف مى شدم، شوق قصيده سرودن در مدح اين سيد جليل به هم رسانده بودم، هر چه خيال مى نمودم كه مطلع مناسبى انشاء نمايم به نظر نمى آمد، تا وقتى كه نزديك يك تل خاكى كه در آن طريق است رسيديم متوجهّ به سوى خود آن بزرگوار شدم و متوسّل به ذات شريف او شدم كه تأييد در اين باب بفرمايند كه فوراً اين مطلع به نظر رسيد:

آيا نام داوُد داوُد توأمطبيب دو گيتى چو عيسى بن مريم
بود او پيمبر تو مولود خاتمسليمان سرى را به كاخ معانى...
الى آخر القصيده.
از جمله كرامات او اين است كه نذر او در حوائج خصوصاً در باب حصول اولاد غالباً تخلف نمى نمايد، چنانچه دو نفر از اولاد من از بركت توسّل به آن امام زاده