عاليمقدار به هم رسيدند، و الحمدللّه هستند. اميد كه خود ايشان و اخوان ايشان از توجه آن امام زاده جليل طويل العمر باشند.
و از جمله آن است كه در اين باب بر مرحوم مغفور عليّين ايشان سيد الفضلاء و المجتهدين علاّمه والد اعلى اللّه مقامه از اين امامزاده واجب التعظيم ظاهر شده است، و به خط مبارك مرقوم نموده اند، و صورت نوشته اين است كه: «در اوايل سنه هزار و دويست و چهل و پنچ از اقضائات زمان در طهران بودم، در خانه عبداللّه خان امين الدوله منزل داشتيم. از اتفاقات عاليجناب مخدومى حاجى ملا محمد زنجانى سلمه اللّه تعالى به ديدن داعى تشريف آورد. حكايت امامزادگان طهران ميان آمد، رفته رفته صحبت از امام زاده داود عليه و على آبائه السلام مذكور شد. صحبتهاى عجيب و غريب از كرامات اين بزرگوار مذكور كردند كه همه مشاهده شده و قدماى اين بلد به رأى العين ديده اند.
و از جمله خواص و آثار اين بزرگوار عاليمقدار آن كه به جهت اولاد نذر قربانى كردن نزد مزار كثيرالانوار ايشان از جمله مجربات است كه تا حال مخالفت اصلاً مشاهده نشده، چون داعى را مدتى بود كه اولادى نمى شد، و الحق از خود به جهات متكثره چند كه ذكر آن در اين مقام نشايد بالمرّة مأيوس بودم و تقريباً دو سال بود كه در ايران به سر برده خيال تأهل نداشته بلكه خود را در عداد رجال محسوب نمى داشتم، و مع ذلك كلّه بسيار طالب اولاد بودم. بعد از آن كه كرامت هاى آن بزرگوار را از عاليجناب سابق الالقاب مشروحاً استماع نمودم، و قبل از آن هم از جمعى كثير بعضى از كرامات ايشان را شنيده بودم بسيار مايل و شايق شدم كه به زيارت مزار كثيرالانوارش مشرف شده طلب شفاعت از آن بزرگوار در خصوص حصول اولاد نمايم، ليكن به جهات چند موفق نشدم تا آن كه روزى عاليجناب سابق الالقاب گويا خود مشرف مى شدند از ايشان خواهش كردم كه عريضه داعى را برده در مزار شريفش اندازند و مطلب را هم خدمتش عرض كنند. به هر حال عريضه به عربى نوشته