و نه حسن مثلث است يعنى حسن سوم. پسر حسن دوم، زيرا كه او هم در مجلس منصور در بغداد وفات نمود.
و از معاريف دعات طبرستان كه مسمى به اسم حسن هستند نيز نيست، زيرا كه آن ها دو نفر هستند:
اول داعى كبير است، و او حسن بن زيد بن محمد بن اسماعيل بن حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب صلوات اللّه و سلامه عليه است. و او بيست سال در طبرستان سلطنت كرد، و در سنه دويست و پنجاه از هجرت خروج نمود، و در سنه دويست و هفتاد از هجرت وفات كرد در طبرستان. و در همان بلد فوت دفن شد.
دوم داعى صغير است كه مسمّى به حسن است كه به واسطه محمد بطحانى يا عبدالرحمن شجرى به قاسم بن حسن بن زيد بن الامام حسن بن على بن ابى طالب صلوات اللّه و سلامه عليهما منتهى مى شود؛ و او را در سنه سيصد و شانزده از هجرت در مراجعت از رى در آمل مرداويج او را به قتل رساند و در همانجا مدفون كردند.
بالجمله هيچ يك از حسن نام هاى از بنى حسن و بنى حسين محتمل نيست كه اين امام زاده حسن مذكور باشد. مگر حسن بن اسماعيل بن زيد بن الحسن بن جعفر بن الحسن بن محمد بن جعفر بن عبدالرحمن الشجرى بن قاسم بن حسن بن زيد بن الامام حسن بن على بن ابى طالب عليهماالصلوة و السلام، كه يازده نفر واسطه ما بين او و امام عليه السلام است كه او محتمل است به احتمال قوى كه همين باشد؛ زيرا كه در بعضى كتب معتبره انساب كه ذكر بلاد و صاحبين انساب را مى نمايد مذكور شده است: بالرى من نازلة جرجان الحسن بن اسماعيل الى قوله عبدالرحمن الشجرى الموفق بالله شمس الشرف عقبه السيد الامام المرشد باللّه زين الشرف.
