امام علی علیه السلام
واللّهِ، لَأنْ أبِيتَ على حَسَكِ السَّعْدانِ مُسَهَّدا أو اُجَرّ في الأغْلالِ مُصَفَّدا أحَبُّ إليَّ مِن أنْ ألقَى اللّهَ ورسولَه يومَ القيامةِ ظالما ... .
به خدا سوگند، اگر شب را روى گياه خاردار به سر برم يا در طوقهاى آهنين كشيده شوم، برايم خوشتر است كه در روز رستاخيز، خدا و رسولش را ملاقات كنم، در حالى كه ستمكار بر برخى بندگان باشم...
نهج البلاغة : الخطبة 224 .
حدیث:
وَ إِنْ ضَحِكَ فَهِقَ وَ إِنْ بَكَى خَار.
ترجمه:
(از نشانه های جاهل) اگر بخندد قهقهه كند، و اگر بگريد چون حيوان نعره كشد.
تحف العقول، ص ۱۹
