در روايات امام عسکرى به دو نکته اشاره شده است:
نکته اول. حيرت و ترديدها در ميان شيعه: «إن له غيبة يحار فيها الجاهلون، و يهلک فيها
المبطلون، و يکذب فيها الوقاتون»۱ و «إن لولدي غيبة يرتاب فيها الناس إلا من عصمه
الله عزوجل».۲
نکته دوم. اشاره به طولانى بودن غيبت: «طول الغيبة»، ۳«إن ابني هو القائم من بعدي و هو الذي يجري فيه سنن الانبياء عليهم السلام بالتعمير و الغيبة حتى تقسو القلوب لطول الامد».۴
راويان غيبت در دوره امامان متأخر
راويان روايات غيبت از امام جواد عليه السلام عبارت‌اند از: «عبد العظيم بن عبد الله الحسني،۵صقر ابن أبي دلف۶» و از امام هادي( «ابو هاشم داود بن قاسم جعفري،۷بنان بن حمدويه،۸داود بن قاسم،۹عبد العظيم بن عبد الله الحسني،۱۰علي بن عبد الغفار،۱۱علي بن محمد بن زياد۱۲و علي بن مهزيار۱۳» و نيز راويان از امام عسکري( «أحمد ابن إسحاق بن سعد اشعري،۱۴حسن بن محمد بن صالح بزاز،۱۵محمد بن عثمان العمري۱۶و موسى بن جعفر بن وهب البغدادي۱۷» هستند.
نتايج روايات پيشگويي اهل بيت عليهم السلام
پس از بررسى روايات اهل بيت در پيشگويى غيبت اين نتايج به دست آمد:
الف. در سده اول هجرى
بيان مسأله غيبت به صورت اجمالى، اشارات کلى و بسيار سرى بوده است. اگر در محفلى هم گفته شده، اعضاى آن از خواص و معتمدان اهل بيت بوده اند.
1.. همان، ص۳۸۰، ح ۲.
2.. همان، ص۳۸۰، ح ۳.
3.. همان، ص۴۰۹، ح ۹
4.. همان، ص۴۰۹، ح ۸
5.. همان، ص۳۸۴، ح ۱.
6.. همان، ص۵۲۴، ح ۴.
7.. همان، ص۳۷۷، ح ۱ وح ۲؛ الغيبة (نعمانى) ، ۱۸۶، ح ۳۷.
8.. کمال الدين، ص۳۷۸، ح ۳.
9.. همان، ص۳۸۱، ح ۵ و ص۶۴۸، ح ۴.
10.. الغيبة (طوسى)، ص۱۶۲، ح ۱۲۲.
11.. الکافي، ج۱، ص۳۲۸، ح ۱۳ و ص۳۳۲، ح ۱.
12.. التوحيد، ص۸۱، ح ۳۷.
13.. كمال الدين، ص۳۸۲، ح ۸.
14.. همان، ص۳۸۴، ح ۱ وص ۴۰۸، ح ۷.
15.. همان، ص۴۰۹، ح ۹.
16.. همان، ص۴۰۹، ح ۸.
