روايات معاضد نيز همگي ضعيف و مهمل‌اند؛ نام راوي اول و پنجم در حديث نخست، در کتب رجالي نيامده است. به علاوه، سند دچار تصحيف گرديده است؛ يعني نام حسن بن احمد در سندي ديگر حسين بن احمد آمده است و نام فضل بن زيد نيز فضل بن زبير ذکر گرديده است. ^۱
حديث دوم نيز مهمل است؛ زيرا نام حسن سلمي در کتب رجالي ذکر نگرديده و روايات متعارض نيز چون فاقد سند هستند، در درجه يکساني قرار دارند و حجيتي براي استناد ندارند.
روايات اهل سنت نيز، به شهادت برخي از مفسران اهل سنت، همگي ضعيف بوده و قابليت
بررسي ندارند. ^۲

ارزيابي محتوايي روايات

صرف‌نظر از نقد سندي، اين روايات به دلايلي، از نظر محتوايي نيز قابل پذيرش نيستند؛ از جمله:

1. وجود روايات متعارض

اين روايات با روايات متعارضي که اين نسبت را از آن حضرت سلب مي‌کنند، تنافي دارند. اين روايات دو گروه را تشکيل مي‌دهند: يک دسته رواياتي که دابه را حيواني معرفي مي‌نمايند و دسته‌اي ديگر که در آنها امام عليه السلام ديگران را از اين گونه تطبيق‌ها منع فرموده‌اند:

دسته اول. رواياتي که دابه را حيواني مي‌دانند:

1. علامه مجلسي اين دو روايت را بدون سند، چنين آورده است:
حُذَيفَةَ، عَنِ النَّبِي( قَالَ: دَابَّةُ الْأَرْضِ طُولُهَا سِتُّونَ ذِرَاعاً، لَا يدْرِكُهَا طَالِبٌ، وَ لَا يفُوتُهَا هَارِبٌ، فَتَسِمُ الْمُؤْمِنَ بَينَ عَينَيهِ وَ تَكْتُبُ بَينَ عَينَيهِ «مُؤْمِنٌ»، وَ تَسِمُ الْكَافِرَ بَينَ عَينَيهِ وَ تَكْتُبُ بَينَ عَينَيهِ «كَافِرٌ»، وَ مَعَهَا عَصَا مُوسَى وَ خَاتَمُ سُلَيمَانَ، فَتَجْلُو وَجْهَ الْمُؤْمِنِ بِالْعَصَا وَ تَخْطِمُ أَنْفَ الْكَافِرِ بِالْخَاتَمِ حَتَّى يقَالَ يا مُؤْمِنُ وَ يا كَافِرُ.^۳از پيامبر روايت شده است که طول دابة الارض شصت ذراع است و او به قدرى نيرومند است كه هيچ‌كس، نه به او مى رسد و نه از دست او مي‌تواند بگريزد، بر پيشانى مؤمن علامت مى گذارد و مى نويسد: مؤمن و در پيشانى كافر نشان مي‌گذارد و مى نويسد: كافر! با او عصاى موسى و انگشتر سليمان است.
2. روى ابن عباس أنها دابة من دواب الأرض، لها زغب و ريش، و لها أربع قوائم. ^۴