ابوطالب، گزارش‌هاي مستند تاريخ و روايات اهل‌ بيت عليهم السلام، نسبت کفر را به ابوطالب نادرست مي‌داند. ^۱ اما اهل سنت بر اين مسأله پافشاري مي‌کنند. در همين زمينه، سيوطي چنين روايتي را از اميرالمؤمنين عليه السلام از رسول خدا صلّي الله عليه و آله نقل مي‌کند:
... عن على قال: أخبرت رسول اللهI بموت أبى طالب، فبکى فقال: اذهب فغسله و کفنه و اره غفر الله له و رحمه، ففعلت و جعل رسول اللهI يستغفر له أياماً و لا يخرج من بيته حتى نزل جبريل( عليه بهذه الآية:(مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِينَ(.^۲
علاوه بر ادله‌‌اي که در اثبات ايمان ابوطالب به آن اشاره شد، بايد گفت سوره توبه، بي‌ترديد، مدني است، ولي مرگ ابوطالب در دوره حضور رسول خدا در مکه رخ داده است. جالب است بدانيم که شيخ آقا بزرگ از کتابي با نام بغية الطالب لإيمان أبي طالب از خود سيوطي خبر مي‌دهد و مي‌گويد نسخه خطي آن در کتابخانه‌اي در مصر موجود است. ايشان هم‌چنين از آثاري از برخي ديگر از عالمان اهل سنت در اين موضوع نيز خبر مي‌دهد. ^۳

5. علم اميرالمؤمنين عليه السلام

سيوطي در تفسير آيه 76 سوره يوسف چنين روايتي نقل مي‌کند:
... سأل رجل عليا( عن مسألة، فقال فيها، فقال الرجل: ليس هکذا و لکن کذا و کذا، قال علي عليه السلام: أحسنتَ و أخطأتُ وَ فَوْقَ کلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيم .^۴
اين روايت، بر اساس ادله شيعه در عصمت امام و علم او، بويژه امامي که سخن او اين است که (أَيهَا النَّاسُ سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّي بِطُرُقِ الْأَرْض( ، ^۵ ناسازگار است. به علاوه، آيا بر اساس حديث ثقلين و نيز حديث منزلت و حديث مشهور «علي مع الحق و الحق مع علي» ^۶ نسبت خطا به آن حضرت را مي‌توان پذيرفت؟ ^۷