نه در طور. وانگهي اگر اين نزول و صعود جبرييل صحيح باشد، قطعاً در آخر ميقات بوده و حال آن که آن روزها سامرى کار خود را کرده بود و بنى‌اسراييل به دست وى گمراه شده بودند. ¹

6. مرگ انبيا عليهم السلام

سيوطي ذيل آيه 57 سوره عنکبوت روايتي از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل مي‌کند که البته مانند آن در منابع شيعه هم هست؛ مثلاً صدوق ـ عليه‌الرحمه ــ در عيون أخبار الرضا نيز آن را نقل کرده ‌است. ^۲ روايت اين است:
... عن على ابن أبى طالب عليه السلام قال: قال رسول اللهI: لما نزلت هذه الآية إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ، قلت: يا رب! أ يموت الخلائق کلهم و تبقى الأنبياء؟ فنزلت كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ .^۳
علامه در باره اين روايت مي‌گويد که متن آن بي‌اشکال نيست؛ زيرا طبق جمله (اِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ( رسول خدا مي‌ميرد و خود ايشان مي‌دانست که انبياى گذشته هم از دنيا رفته‌اند. بنا بر اين، اين پرسش که آيا همه مردم مى ميرند و انبيا باقى مى مانند، جايي ندارد تا در پاسخش اين آيه نازل شود. ^۴

7. حجيت اجماع و شوري

روايت سيوطي در تفسير آيه 39 سوره شوري چنين است:
... عن على عليه السلام قال، قلت: يا رسول الله! الامر ينزل بنا بعدک لم ينزل فيه قرآن و لم يسمع منک فيه شيء، قال: اجمعوا له العابد من أمتي و اجعلوه بينکم شورى و لا تقضوه برأى واحد.^۵
در تفسير سوره نصر روايتي با همين مضمون و با تفصيلي بيشتر آمده است. بخشي از اين روايت، اين است که اميرالمؤمنين از رسول خدا پرسيد: اگر امري پيش آمد که در باره‌اش چيزي نازل نشده بود و سنتي از شما هم در باره‌اش نبود، چه بايد کرد؟ رسول خدا فرمود:
... تجعلونه شورى بين العابدين من المؤمنين و لا تقضونه برأى خاصة فلو کنت مستخلفاً أحداً لم يکن أحد أحق منک لقربک في الإسلام و قرابتک من رسول الله و صهرک و عندک سيدة نساء المؤمنين و قبل ذلک ما کان من بلاء أبى طالب إياي و نزل القرآن و أنا حريص على أن أرعى له في ولده .^۶