علاّمه، با اين مطلب موافق است که:
و اگر پروردگار تو مي‌خواست، قطعاً هر که در زمين است، يکسره ايمان مي‌آورد، اما اين مطلب را نخواسته است. پس همه آنان ايمان نياوردند و ايمان نخواهند آورد. پس مشيت در اين باره، موکول به خداوند است، و او، اين را نخواسته است. پس سزاوار نيست که تو در اين مطلب، طمع کني و براي آن تلاش نمايي؛ زيرا قدرت بر اکراه، و اجبار آنان بر ايمان، نداري» ( الميزان: ج 10 ص 126).
اما علاوه بر آن، يادآور مي‌شود که:
ايماني که ما از آنان مي‌خواهيم، ايماني است که از حسن اختيار ناشي شود، نه از اکراه و اجبار، و به همين دليل پس از آن، به صورت استفهام انکاري فرموده است: