بوده و فقير نيز در امورى كه استعجال در آنها بوده و فرصت استخاره به قرآن مجيد نبوده، به اين نحو استخاره نموده ام و خيريّت و شرّيّت آنها، بعد از آن ظاهر شده است.
طريق پنجم: در ميان عوام شهرت دارد و مستندى بر آن به نظر نرسيده و آن اين است كه: وسط تسبيح را با انگشت مى گيرد و سه تا سه تا مى شمارد، اگر يك بماند، خوب است و دو وسط و سه بد است. ۱
طريق ششم: از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه: حمد را يك نوبت و«قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَد»[را] سه نوبت مى خوانى و پانزده مرتبه «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد» مى گويى، پس مى گويى: «اللّهمّ إنّي أسألك بحقّ الحسين و جدّه و أبيه، و اُمّه و أخيه، و الأئمّة من ذرّيّته، أن تصلّي على محمّد و آل محمّد، و أن تجعل لي الخيرة في هذه السبحة، و أن تريني ما هو الأصلح لي في الدين و الدنيا، اللّهمّ إن كان الأصلح في ديني و دنياي و عاجل أمري و آجله فعل ما أنا عازم عليه، فأمُرني، و إلاّ فانهَني؛ فإنّك على كلّ شيء قدير».
پس قبضه اى از تسبيح مى گيرى و مى شمارى و مى گويى: سبحان اللّه ، و الحمد للّه ، و لا إله إلّا اللّه ، تا آن قبضه تمام شود، اگر آخرش سبحان اللّه باشد، مخيّرى ميان كردن و اگر الحمد للّه باشد، امر است و اگر لا إله إلّا اللّه باشد، نهى است.۲
اين است طرق استخاره تسبيح. و مخفى نماناد كه از چهار طريق اوّل، حكم ميانه ظاهر نمى شود، بخلاف اين دو طريق آخر كه حكم وسط و ميانه نيز ظاهر مى شود.
مفتاح ششم
در بيان استخاره ذات الرقاع ۳ است
و آن نيز چند طريق دارد:
1.ر.ك: مفاتح الغيب، ص۵۲.
2.بحار الأنوار، ج۸۸، ص۲۵۰، ح۵ به نقل از برخى از مؤلّفين اصحاب (از فضلاى بحرين)، به نقل از كتاب السعادات از امام صادق عليه السلام . و ر.ك: مفاتح الغيب، ص۵۲.
3.مرحوم مجلسى در مفاتح الغيب، ص۵۳ مى گويد: «سيّد بن طاووس و اكثر متأخّرين علما، اين نوع را بهترينِ استخارات مى دانند».
