طريق اوّل: به سندهاى معتبر از حضرت امام جعفر صادق ـ صلوات اللّه و سلامه عليه ـ منقول است كه آن حضرت به هارون بن خارجه فرمود كه:
هرگاه امرى را اراده كنى، شش رقعه كاغذ بگير و در سه تاى آنها بنويس: «بسم اللّه الرحمن الرحيم، خيرة من اللّه العزيز الحكيم لفلان بن فلانة، افعله» و در سه رقعه ديگر بنويس: «بسم اللّه الرحمن الرحيم، خيرة من اللّه العزيز الحكيم لفلان بن فلانة، لا تفعل» و به جاى «فلان» در هر يك از رقعه ها، اسم خود را بايد نوشت و به جاى «فلانة» اسم مادر را بايد نوشت. مثلاً اگر شخصى محمّد نام داشته باشد و مادرش فاطمه نام داشته باشد، چنين مى نويسد: «لمحمّد بن فاطمة» و اگر زن باشد، نام خود و مادر خود را مى نويسد، مثلاً هر گاه زينب نام داشته باشد و مادرش فاطمه، «لزينب بنت فاطمة» مى نويسد.
پس آن رقعه ها را در زير مصلّاى خود بگذار و دو ركعت نماز بكن و چون فارغ شوى، برو به سجده و صد مرتبه بگو: «أستخير اللّه برحمته خيرة في عافية» پس درست بنشين و بگو: «اللّهمّ خِر لي و اختَر لي۱
في جميع اُموري، في يسر منك و عافية»، پس دست بزن و رقعه ها را مشوّش كن، يعنى به يكديگر مخلوط گردان و يك يك از آنها را بيرون آور و ملاحظه كن؛ اگر سه «افعل» پى در پى در آيد، آن كار را بكن و اگر سه «لا تفعل» پى در پى بر آيد، آن كار را مكن و اگر بعضى «افعل» و بعضى «لا تفعل» بر آيد، تا پنج رقعه بيرون آور؛ اگر «افعل» بيشتر است، عمل كن و اگر «لا تفعل» بيشتر است، ترك كن و احتياج نيست به بيرون آوردن رقعه ششم.۲
مؤلّف گويد كه [وجه] عدم احتياج به رقعه ششم آن است كه هر گاه، پنج رقعه بيرون آيد، پس البتّه سه رقعه «افعل»، يا سه رقعه «لا تفعل» بيرون آمده، پس در پنج رقعه، البتّه «افعل» زياده است از «لا تفعل»، پس خوب خواهد بود و آن كار را بايد كرد، يا «لا تفعل» زياده است از «افعل» و بد خواهد بود و آن كار را نبايد كرد، پس احتياج به بيرون آوردن رقعه آخر نيست، چنانچه در صورتى كه سه «افعل» متوالى، يا سه «لا
1.در برخى از مصادر: ـ و اختر لي.
2.الكافي، ج۳، ص۴۷۰، ح۳؛ التهذيب، ج۳، ص۱۸۱، ح۶؛ مصباح المتهجّد، ص۵۳۴؛ المقنعة، ص۲۱۹؛ مكارم الأخلاق، ص۳۲۲؛ المصباح كفعمى، ص۳۹۰؛ البلد الأمين، ص۱۵۹؛ فتح الأبواب، ص۱۸۱ و ۱۸۴ و ۱۸۷ و ۲۸۴؛ وسائل الشيعة، ج۸، ص۶۸، ح۱۰۱۰۶؛ بحار الأنوار، ج۸۸، ص۲۳۱، ح۶ و ص۲۳۰، ح۵. و ر.ك: مفاتح الغيب، ص۵۳.
