«استخاره مصريّه» و معتبر است.
طريق چهارم: مطلب را به خاطر مى گيرى و در دو رقعه، اين دعا را مى نويسى و بر پشت يكى «افعل» و در ديگرى «لا تفعل» مى نويسى و دو بندقه از گل مى سازى و به ترازو با هم مى سنجى كه برابر باشد و هر يك از رقعه ها را در ميان يك بندقه مى گذارى و به آب مى اندازى؛ هر يك كه بيشتر بيرون آيد، به آن عمل مى كنى و البتّه مخالفت مكن و دعا اين است:
ما شاء اللّه كان، اللّهمّ إنّي أستخيرك خيار من فوّض إليك أمره، و أسلم إليك نفسه، و استسلم إليك في أمره، و خلا لك وجهه، و توكّل عليك في ما نزل به. اللّهمّ خِر لي و لا تخر عليّ، و كن لي و لا تكن عليّ، و انصرني و لا تنصر عليّ، و أعنّي و لا تعن عليّ، و أمكنّي و لا تمكّن منّي،^۱و اهدني إلى الخير و لا تضلّني، و أرضني بقضائك، و بارك لي في قدرك؛ إنّك تفعل ما تشاء، و تحكم ما تريد، و أنت على كلّ شيء قدير. اللّهمّ إن كانت الخيرة في أمري هذا في ديني و دنياي و عاقبة أمري فسهّله لي، و إن كان غير ذلك فاصرفه عنّي، يا أرحم الراحمين؛ إنّك على كلّ شيء قدير.^۲
و اين طريق را سيّد به خطّ علىّ بن يحيى حنّاط يافته كه او نسبت به حضرت امير المؤمنين عليه السلام داده و بعد از طرق سابقه، اين طريق نيز معتبر است.
طريق پنجم: در دو رقعه مى نويسى: بسم اللّه الرحمن الرحيم، خيرة من اللّه العزيز الحكيم لعبده فلان بن فلان، و به جاى «فلان بن فلان» اسم خود و پدر خود را مى نويسى و بعد از آن حاجت خود را مى نويسى و در آخرِ يكى «أفعل يا مولاي» و در آخر ديگرى «أتوقّف يا مولاي» مى نويسى و هر يك را در ميان گلوله اى از گل مى گذارى و بر آن گلوله ها سوره حمد و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «وَ الضُّحى» را هر يك هفت مرتبه مى خوانى و ظرف آبى در پيش خود مى گذارى و بندق ها را در آن آب مى اندازى، هر