9. رسالة في الاستخارة از شيخ محمّد بن محمود مغلوى وفايى (940 ق). اين اثر را حاجى خليفه در كشف الظنون (ج1، ص844) ذكر نموده است.
10. مشكاة الاستنارة في معنى حديث الاستخارة از عبد البرّ بن عبد القادر بن محمّد فيّومى حنفى (1071 ق). اين اثر را اسماعيل پاشا بغدادى در إيضاح المكنون (ج2، ص487) ذكر نموده است.
11. مفاتح الغيب ^۱
في الاستخارة از علّامه محمّد باقر مجلسى (1110 ق). اين كتاب توسّط محقّق ارجمند سيّد مهدى رجايى، تصحيح و منتشر شده است.
12. الاستخارات از احمد بن عبد السلام بحرانى، معاصر با مولى محمّد تقى مجلسى. اين اثر در مصادرى همچون علماء البحرين (ص74)، جواهر البحرين (ص85) و الذريعة (ج2، ص19، رقم55) گزارش شده است.
13. المنارات الظاهرة في الاستخارات المأثورة عن العترة الطاهرة از شيخ ابو الحسن سليمان بن عبد اللّه ماحوزى بحرانى (1121 ق). اين كتاب در علماء البحرين (ص78) و الذريعة (ج2، ص19، رقم58) گزارش شده و نسخه اى از آن نيز در كتاب خانه مركز احياء ميراث اسلامى در قم در ضمن مجموعه شماره 194، رساله ششم موجود است.
14. البشارة لطلّاب (لطالب) الاستخارة از شيخ احمد بن صالح درازى بحرانى (1124 ق)، كه مؤلّف، اين اثر را در هفتم جمادى الآخر سال (1100 ق) به پايان برده است. اين كتاب را شيخ يوسف بحرانى در لؤلؤة البحرين (ص72) و كشف الحجب و الأستار (ص86) و مرحوم محقّق طهرانى در الذريعة (ج3، ص113، رقم382) ذكر نموده اند و نسخه اى از آن نيز در كتاب خانه مسجد اعظم قم، در ضمن مجموعه شماره 1418، رساله سوم ، موجود است.