رساله هفتم از مجموعه 6465 موجود است.
46. استخاره و دعاى كسوف از مؤلّف نامعلوم. نسخه اى از آن در كتاب خانه مرحوم آية اللّه گلپايگانى، رساله اوّل از مجموعه 177/19 با زمان كتابت سال 1069 ق موجود است.

مؤلّف رساله

علّامه سيد محمّدحسين خاتون آبادى (1151 ق)، فرزند سيّد محمّدصالح خاتون آبادى (1116 ق) ـ داماد مرحوم علّامه مجلسى (1037 ـ 1110 ق) ـ فرزند عبد الواسع، فرزند صالح، فرزند اسماعيل، فرزند عماد الدين، فرزند حسن، فرزند جلال الدين است كه نسب جلال الدين به علىّ اصغر فرزند امام زين العابدين عليه السلام مى رسد.
مؤلّف، نوه دخترى مرحوم علّامه مجلسى و نيز از شاگردان او محسوب مى گردد. او در اصفهان منصب امامت جمعه و شيخ الاسلامى را به عهده داشت.
ما در اين پژوهش قصد نداريم به شرح حال مبسوط اين عالم فرهيخته بپردازيم؛ چرا كه برادر محقّق جناب آقاى جويا جهانبخش در مقدّمه تحقيق اثر ديگرى از مؤلّف به نام مناقب الفضلاء كه در مجموعه ميراث حديث شيعه چاپ گرديده ^۱ ، به شرح مؤلّف و ذكر آثارش پرداخته است. از اين رو ما قصد داريم در اين جا تنها به تكميل تحقيق ايشان بپردازيم كه در مقدّمه ياد شده، از آن غفلت گرديده است.
بالجمله ايشان در مقدّمه تحقيق خود از بزرگانى همچون: صاحب كتاب روضات، مرحوم خوانسارى و صاحب كتاب تتميم أمل الآمل و مرحوم محدّث نورى و صاحب كتاب طبقات أعلام الشيعه، توصيفاتى را در خصوص مؤلّف نقل نموده است.