شماره 4424، به خطّ خود مؤلّف (نسخ معرب و نستعليق) در 43 برگ (فهرست، ج12، ص22).
روى برگ اوّل اين نسخه مهر مرحوم آية اللّه مرعشى ديده مى شود و در آن نوشته شده است:
رساله مفتاح الفرج از سيّد محمّدحسين بن محمّدصالح حسينى خاتون آبادى، به خطّ مؤلّف.
و سپس پايين تر از آن، دوباره مرقوم نموده است:
اين نسخه در كتاب خانه مرحوم الفت، فرزند آقا نجفى اصفهانى بوده، سپس به كتاب خانه ما انتقال پيدا كرده است. م ـ مرعشى، قم، بحقّ محمّد و آله... .
و علاوه بر اين نوشته ها، امضاى ديگرى در روى برگ اوّل اين رساله ديده مى شود كه گويا از خود مؤلّف باشد و صورت آن چنين است:
رساله مفتاح الفرج در بيان اقسام استخارات، لمؤلّفه الفقير إلى رحمة اللّه الغني محمّدحسين بن محمّدصالح الحسيني، حشره اللّه والديه مع الأئمّة المعصومين صلوات اللّه عليهم أجمعين.
اين نسخه، حاشيه نويسى بسيارى دارد و علاوه بر تصحيحات انجام گرفته در حواشى آن، در مواردى قابل توجّه به شرح و توضيح مشكلات و مبهمات و يا توضيحاتى ديگر از اين قبيل پرداخته شده است و مؤلّف در پايانِ توضيحات خود، از امضاى «منه» و يا «منه عفي عنه» استفاده نموده است.
در اين رساله، عبارات عربى متن با خطّى ريز، به صورت زير نويس ترجمه شده اند، ولى به جهت آن كه در برخى از موارد، ترجمه مخدوش شده و يا در برخى از موارد، قابل خواندن نبود و علاوه بر اين، در صورت آوردن آنها، حجم اين رساله، از حالت رساله بودن خود عدول مى نمود، لذا ما ترجمه هاى ايشان را نياورديم، همان گونه