صادق و محل حاجت اين است كه امام عليه السلام وجه تسميه براى روز دوشنبه ذكر مى فرمايند .
راوى از كلام امام تعجّب كرد . امام فرمود : خداوند مى دانست روزى را كه رحلت مى فرمايد در آن رسول اللّه و روزى را كه ظلم مى شود به وصى او ، پس ناميد آن را به نام آنها... الحديث .^۱
6 . ايضا در خصال روايت كرده با اسناد خود از امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند :
شنبه براى ما است ، يكشنبه براى شيعيان ما و دوشنبه براى دشمنان ما است... الحديث .^۲
7 . در كافى روايت كرده از محمّد بن عيسى بن عبيد از برادرش جعفر بن عيسى، گويد :
سؤال كردم از حضرت امام رضا عليه السلام از روزه روز عاشورا . تا اين كه گويد : امام فرمود : روز دوشنبه روز نحسى است كه قبض نمود خداوند در آن پيغمبر خود را و مصيبت زده نشد آل محمّد مگر روز دوشنبه . پس ما بدشگون شمرديم آن روز را و مبارك شمردند دشمنان ما آن روز را ... الحديث . ^۳
8 . در مجالس شيخ ابو على پسر شيخ طوسى است كه ابو على روايت مى كند با اسناد از على بن عمر عطار گفت : شرفياب شدم خدمت امام حسن عسگرى عليه السلام روز سه شنبه . فرمودند : ديروز تو را نديدم ؟ عرض كردم : دوست نداشتم حركت كردن را در روز دوشنبه .
فرمود : يا على ! هر كس دوست دارد كه خداوند او را از شرّ روز دوشنبه نگاه دارد ، بخواند سوره «هل اتىّ» را در ركعت اولى از نماز صبح . پس اين آيه را خواند : «فَوَقَـلـهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَ لِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّـلـهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا» انتهى .
ولى در استناد اين حديث ، مانند اخبار سابقه تأمّل است و دلالت ندارد بر