مطلوب شنبه است و اگر شش مانده جمعه و هكذا .
و براى تعيين غرّه وسطاى ماه هاى ديگر عدد تامّه ماه هاى طاق را تضعيف نمايند و با عدد تامّه ماه هاى جفت بر عدد مدخل سال بيفزايند و از مجموع، هفت هفت طرح نمايند ، باقى عدد، روز اوّل ماهِ مطلوب است .
و سرّ اين عمل در شرح زيج الغ بكى مشروحا مذكور است. هر كه خواهد رجوع نمايد و عمل بديهى است .

فصل دويم

در تعيين غرّه وسطا و هلالى ربيع الاوّل از سنه پنجاه و چهار و پنجاه و سه و پنجاه و دو قبل از هجرت و تعيين غرّه وسطا و هلالى شهر رجب از سنه چهارده و سيزده و دوازده به هجرت مانده كه چهل سال بعد از سه سال اوّل است و تعيين موضع شمس در ربيع الاوّل و مبعث
1 . براى تعيين غرّه وسطاى محرّم 54 تامه به هجرت مانده ، عدد مرقوم را از 210 وضع كرديم و بر باقى يك زعدد افزوديم ، شد 157 ناقصه . پس در مقابل 150 تامّه از بالاى جدول و 7 ناقصه از يمين جدول شنبه بود ، و در جدول شهور شنبه را از مقابل محرّم گرفته ، پايين آمديم در مقابل ربيع الاوّل سه شنبه بود .
و بنا به طريقه مذكوره 157 را بر سى قسمت كرديم . خارج قسمت پنج بود بر پنج ضرب كرديم شد 25 ، باقى را كه هفت است تامّه كرديم در شش سال . دو سال كبيسه است و چهار سال غير كبيسه . دو را بر پنج و چهار را بر چهار ضرب كرديم ، شد ده و شانزده . مجموع را با بيست و پنج سابق جمع كرده ، پنج عدد افزوديم ، شد پنجاه و شش . هفت هفت طرح كرديم ، باقى ماند هفت كه رقم شنبه است و براى تعيين غرّه ربيع الاول حاجتى به عمل نيست؛ زيرا كه محرّم تمام است غرّه صفر دوشنبه خواهد بود و صفر ناقص است ، پس غرّه ربيع الاوّل سه شنبه است .
و غرّه وسطاى محرّم پنجاه و سه ، پنج شنبه است كه در ملتقاى 150 تامه و 8 ناقصه واقع است و غرّه ربيع الاوّل يكشنبه است .