و اوّلِ محرّمِ پنجاه و دو ، دوشنبه و اوّل ربيع الاوّل، پنجشنبه است .
2 . غرّه محرّمِ چهارده سال به هجرت مانده شنبه و غرّه رجب آن سال سه شنبه و غرّه محرّمِ سيزده سال مانده چهارشنبه و غرّه رجب شنبه و غرّه محرّمِ دوازده سال مانده دوشنبه و غرّه رجب پنج شنبه است .
و در همه اين مواقع اگر كسى با طريقه مذكوره عمل نمايد ، مطابق خواهد يافت با آنچه ما ذكر كرديم .
تنبيه : فاضل قزوينى و علاّمه نورى كه هر دو به استناد امر اوسط خواسته اند غرّه هلالى را به تقريب به دست آرند ، غرّه ربيع الاوّل سال پنجاه و سه را بالتقريب دوشنبه گرفته اند ؛ زيرا كه در حساب اكتفا نكرده و عدد سال هاى كبيسه را نتوانسته اند معيّن نمايند و بنا بر آن، چون جمعه، دوازدهم مى شود نه هفدهم ، فاضل قزوينى آن را مؤيّد قول خود گرفته و علاّمه نورى چون همّتش مصروف بر اين است كه دوشنبه بودن دوازدهم را رد نمايد ، لهذا بعد از اثبات اين كه غرّه ماه تقريبا دوشنبه است و در اين صورت دوازدهم ممكن نيست دوشنبه باشد ، تعرّض بر ردّ قول كلينى نكرده و غفلت نموده است از اين كه دوشنبه، غرّه بودن، مستلزم اين است كه جمعه، دوازدهم باشد. و اين عدم تعرّض گويا مبنى است بر همان تصوّر سابق كه كلينى و مسعودى روز ولادت را مانند اهل سنّت دوشنبه دانسته اند . و در اوّل رساله واضح كرديم كه اين تصوّر، سهو است و اين هر دو شيخ جليل روز ولادت را جمعه مى دانند و موافق حسابِ صحيح نيز معلوم كرديم كه غرّه وسطاى ماه، يكشنبه است و هلالى نيز همان روز است ؛ چنانچه ذكر خواهد شد .
3 . براى تعيين غرّه هلالى ربيع الاوّل از سال 54 و 53 و 52 به هجرت مانده از چهار زيج ايلخانى و الغ بكى و هندى و طغيانى استخراج شد ، در شب سه شنبه غرّه وسطاى ربيع الاوّل سنه 54 بعد معدّل به اختلاف زيجات ميانه پنج درجه و نُه درجه و بعد سوى پنج درجه و چند دقيقه بود ، و در اين گونه بعد رؤيت ممكن نيست . پس غرّه هلالىِ شب چهارشنبه و هفدهم، جمعه خواهد بود و دوازدهم، يكشنبه .
و در شب يكشنبه غرّه وسطاى ربيع الاوّل سنه 53 بعد معدل ميانه 14 درجه و 18