سيادت و شيخيت بهاء الشرف، از يك سو و كثرت دانشمندانى كه صحيفه را از او روايت كرده اند، ۱ از سوى ديگر، موجب گرديد كه نام بهاء الشرف به عنوان راوى اصلى الصحيفة الكاملة در ابتداى سند آن قرار بگيرد و نيازى به ذكر نام راويان پس از وى نباشد.
در واقع نسخه هاى صحيفه كامله به روايت بهاء الشرف صورت تواتر يافت و همچون كتب متواتر ديگر نيازمند ذكر سلسله اسناد و اجازه نبود. ۲
علاوه بر اين، سند هيچ يك از روايت هاى ديگر صحيفه تا سال 516 ق ذكر نشده است.
روايت بهاء الشرف و تمامى روايت هاى ديگر موجود از صحيفه به متوكل بن هارون بر مى گردد. ۳ الأمالي شيخ مفيد، تحقيق: حسين استاد ولى و على اكبر غفارى، لبنان، دار المفيد، دوم، 1414 ق، ص 239ـ244 (مجلس 27 به تاريخ دوشنبه 9 رمضان 409ق). او ضمن قضيه مفصلى كه در ابتداى
1.براى نام و مشخصات ۱۳ نفر از كسانى كه صحيفه را از بهاء الشرف روايت كرده اند، ر . ك: الصحيفة السجادية الجامعة، سيد محمدباقر موحد ابطحى، قم، مؤسّسة الإمام الهادي، پنجم، ۱۴۲۳ق، ص ۶۱۳ ـ ۶۱۵.
2.اسناد و مشايخ راويان صحيفه كامله، منصور پهلوان، علوم حديث، س ۴، ش ۲، پى در پى ۱۲، تابستان ۱۳۷۸ش، ص ۴۶.
3.با اين همه در اسناد و اجازات صحيفه سه طريق ديگر را براى روايت صحيفه برشمرده اند، اما متأسفانه تا اين زمان دست نوشته اى از آنها پيدا نشده است:
الف. طريق ماجد بن محمد حسينى دشتكى، از پدرانش و در نهايت از محمد بن زيد، از زيد بن على از امام سجاد عليه السلام . ر . ك: بحار الأنوار، ج ۱۰۷، ص ۹۵.
ب. سيد مرتضى زبيدى، از پدرانش كه منتهى مى شود به امام هادى عليه السلام و ديگر امامان تا امام سجاد عليه السلام . ر . ك: إتحاف السادة المتقين، ج ۴، ص ۴۸۰.
به اين دو طريق در ديگر مآخذ اشاره شده است ، اما تاكنون از طريق سوم كسى ياد نكرده بود:
ج. شيخ مفيد، كه آن را از مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السلام روايت مى كند:
قال أخبرني أبو الحسن أحمد بن محمد بن الحسن بن الوليد، قال: حدّثني أبي، قال: حدّثنا محمد بن الحسن الصفار، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن هارون بن مسلم، عن مسعدة بن صدقه، قال: سألت أبا عبد اللّه جعفر بن محمد عليهماالسلام أن يعلمني دعاء أدعو به في المهمات، فأخرج إليّ أوراقا من صحيفة عتيقة، فقال: انتسخ ما فيها فهو دعاء جدّي علي بن الحسين زين العابدين عليهماالسلام للمهمّات، فكتبت ذلك على وجهه، فما كربني شيء قط و أهمّني إلّا دعوت به، ففرّج اللّه همّي و كشف غمّي و كربي، و أعطاني سؤلي، و هو: اللهم هديتني فلهوت...
