و بدان كه دست نوشته هاى صحيفه مشهور كه در ميان مردمان است، برگرفته از دست نوشت شيخ بهايى است و آن دست نوشت به خط نياى دانشور زهدپيشه اش، صاحب كرامات و مقامات، شيخ محمد بن على بن حسن جباعى است. ^۱
او همچنين ملحقات مشهور صحيفه سجاديه را در سال هاى 851 ـ852ق در مجموعه اى از نوشته هايش كتابت كرده كه دست نويس آن به خط خودش در كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى به شماره 8932 موجود است. ^۲
ملحقات با عنوان «ممّا اُلحق ببعض نسخ الصحيفة»، شامل اين دعاهاست: من تسبيحه عليه السلام با آغاز سبحانك اللّهم وحنانيك، دعاؤه تمجيد له عليه السلام ، في التذلّل، في ذكر آل محمد، في الصلاة على آدم، في الكرب والإقالة، ممّا يخافه ويحذره، دعاى ايام هفته. ^۳
همچنين در مجموعه ديگرش كه هم اكنون به شماره 604 در كتاب خانه ملك تهران نگهدارى مى شود چند دعا از امام سجاد نقل كرده است. ر . ك: دست نويس مجموعه جباعى، كتاب خانه ملك، ص 181، 299ـ 310 و 330ـ331.
براى معرفى كل مجموعه ر . ك: فهرست كتب خطى كتاب خانه ملك، ج 5، ص 105. مجموعه سومى هم از او مى شناسيم كه در كتاب خانه مدرسه آية اللّه بروجردى نجف نگهدارى مى شده و آقا بزرگ تهرانى آن را معرفى كرده است. ر . ك: الذريعة، ج 20، ص 77ـ79.
با اين كه بسيارى از دست نويس هاى صحيفه اين چند دعا را در انتهاى متن اصلى آورده اند، هنوز مشخص نيست در چه زمانى و به دست چه كسى تهيه شده است. اما از آن جا كه نسخه جبعى مبناى استنساخ هاى دوره صفويه بوده و همه نسخه هاى بعدى آنها را با همان نام و ترتيبى كه جبعى نوشته بود، ذكر كرده اند، مى توان به اطمينان مأخذ شيوع و گسترش آن را نسخه جبعى دانست.