3. كفعمى را مى توان اولين كسى دانست كه كوشش هايى براى تصحيح صحيفه به گونه انتقادى انجام داد. او در حواشى خود بر صحيفه سجاديه به نقل تمامى اختلافات مى پردازد و گاهى يكى از آنها را با ذكر دليل ترجيح مى دهد. براى مثال در «دعاؤه عليه السلام لولده» ذيل عبارت «والمجازين من الظلم بعدلك» مى نويسد:
و في نسخة ابن إدريس «المجازين» من المجازاة و في نسخة ابن السكون «المجارين» من الإجارة و هو أنسب؛ لتأكيد ذلك بقوله عليه السلام و العافين من البلاد برحمتك. منه ره. ۱
و يا در همان دعا ذيل عبارت «عليك المعوّدين بالتعوّذ بك» چنين نظر مى دهد:
و في نسخة ابن إدريس «المعوّذين» بالذال المعجمة و هو أحسن من الدال المهملة كما في نسخة ابن السكون؛ لدخوله في أجناس الاشتقاق. منه رحمه اللّه تعالى. ۲
و موارد متعدد ديگرى از اين دست.
در همين دوران نزديك به كفعمى، ابن ابى جمهور احسايى (ح 909 ق) صحيفه كامله را به كتابت در مى آورد كه نسخه اش در كتاب خانه ناصريه لكهنو موجود بوده است. ۳
آخرين عالم بزرگوارى كه در سده دهم هجرى به استنساخ صحيفه روى آورد زين الدين بن على عاملى، شهيد ثانى (965 ق) بود. او در 5 شعبان 930 ق نسخه اش را به اتمام رساند و درباره خصوصيات آن چنين نوشت:
قوبلت هذه النسخة و ضبطت من نسخة شيخنا و مولانا السعيد أبي
1.همان.
2.البلد الأمين والدرع الحصين، كفعمى، دست نويس كتاب خانه آية اللّه گلپايگانى، ش۳۵۱۴ ۶۸۳۴، ۱۱۰۳ق، برگ b۳۱۹.
3.عالمان صحيفه نگار، ص ۱۱۳.
