عبد اللّه الشهيد محمد بن مكّي و تتبع ما فيها و عليها من الضبط و النسخ والإعراب إلّا مواضع يسيرة تحقّق وقوعها سهوا على الخطاء. فضبطناها على الصواب و هو كتب نسخته من خط الشيخ سديد الدين علي بن أحمد الحلي رحمه اللهو الشيخ سديد الدين نقل نسخته من خط ابن السكون و قابلها بنسخة الشيخ محمد بن إدريس و كل ما على هامشها من حكاية سين و نسخة خ سين فإنّه عن ابن إدريس و كذلك بين السطور، و أمّا ما كان من نسخة بلا سين فمنها ما كان هو بخط ابن السكون، و منها ما يكون بخط ابن إدريس رحمه الله، و ذلك مرّات متعدّدة أوّلها سنة تاريخ الكتاب، والثانية سنة أربع و أربعين، والثالثة سنة أربع و خمسين و تسعمئة. ۱
متأسفانه نسخه شهيد ثانى امروزه در اختيار ما نيست و آنچه در فهرست دو كتاب خانه مشهد به خط شهيد نسبت داده اند، در واقع رونويسى از نسخه اوست كه در سده 11 ق تحرير و با آن مقابله و تصحيح شده است.
اين نسخه جزو كتاب هاى وقفى فاضل خان در سال 1065ق بر مدرسه فاضليه مشهد بوده كه به هنگام خرابى آن مدرسه در سال 1310ش به مدرسه نواب انتقال يافت و بعدها در سال 1363ش به آستان قدس رضوى منتقل گرديد و به شماره 13985 در كتابخانه آن نگهدارى مى شود. ۲
1.بحار الأنوار، ج ۱۰۵، ص ۱۳۵ـ۱۳۶.
2.اين مطلب نادرست ابتدا در فهرست كتب كتاب خانه مدرسه فاضليه، حاج ميرزا مهدى عماد فهرستى و ميرزا محمود عاملى، مشهد، مطبعه خراسان، ۱۳۰۹ش، ص ۱۶۲ ـ ۱۶۳، ش ۱۵ و فهرست نسخه هاى خطى دو كتاب خانه مشهد، كاظم مدير شانه چى و عبد اللّه نورانى و تقى بينش، تهران، فرهنگ ايران زمين، ۱۳۵۱ش، ص ۵۵۳ آمد و از آنها به منابع ديگر راه يافت، از جمله الذريعة، ج ۱۵، ص ۱۹؛ نسخه هاى خطى شروح و ترجمه هاى صحيفه سجاديه، از نگارنده، قم، كتاب خانه آية اللّه مرعشى نجفى، ۱۳۸۲ش، ص ۲۷؛ عالمان صحيفه نگار، ص ۱۱۳؛ نسخه پژوهى، ج ۲، ص ۲۴۷.
شناسايى صحيح اين دست نوشت را مرهون دقت محمد وفادار مرادى در فهرست كتب خطى كتاب خانه مركزى و مركز اسناد آستان قدس رضوى، ج ۱۵، ص ۳۳۹ هستيم.
