4. اجازه روايت صحيفه در 1067ق به محمد (ظاهرا فرزندش) بر روى نسخه شماره 125 كتاب خانه سريزدى يزد. ۱
5 . طريق روايت صحيفه به خط خودش، در نسخه شماره 6062 كتاب خانه آية اللّه مرعشى. ۲
پس از مجلسى اوّل، فرزندش محمدباقر راه پدر را در پيش گرفت. فعاليت هاى او در حول صحيفه سه جنبه را شامل مى شد:
الف. اهتمام به ضبط نص و مقابله متن صحيفه: علّامه نسخه صحيفه سجاديه متعلّق به دو تن از بزرگ ترين دانشمندان شيعى را به خط خودشان در اختيار داشته و نسخه خود را با آنها مقابله كرده است: يكى ابن ادريس و ديگرى شمس الدين محمد جبعى؛ چنانچه در پايان نسخه خود اين چنين نوشته بود:
عورض على نسخة كانت بخط الشيخ الأجل العلّامة محمد بن إدريس الحلي ـ قدّس اللّه روحه ـ و كان مكتوبا في آخرها: فرغ من كتابته في شهر رجب من سنة سبعين و خمسمئة محمد بن منصور بن أحمد بن إدريس العجلي و على النسخة التي كانت بخط [جدّ] شيخنا البهائي محمد بن علي بن حسن الجباعي رحمه الله، و لما كان مخالفا لرواية ابن السكون كتب عليه «س» و كان أكثره موافقا لما وجدناه في تلك. و كان بعضها إمّا غير مكتوب أو مخالفا، فما كان على أحد الوجهين كتبنا عليه و أدرنا عليه حلقة ليمتاز عمّا وجدناه في النسخة البهائية، و كتب الفقير إلى اللّه الغني محمدباقر بن محمدتقي عفى عنهما، و الحمد للّه وحده، و صلَّى اللّه على محمد و آله. ۳
1.فهرست نسخه هاى خطى كتاب خانه سريزدى (مسجد حظيره)، سيد جعفر حسينى اشكورى، قم، مجمع ذخائر اسلامى، ۱۳۸۴ش، ج ۱، ص ۱۰۵.
2.فهرست نسخه هاى خطى كتاب خانه بزرگ حضرت آية اللّه العظمى مرعشى نجفى، ج ۱۶، ص ۶۲ـ۶۳.
3.دست نويس صحيفه سجاديه، كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى، ش ۹۹۶۲، برگ b۱۶۵. اين نسخه با دست نويس علّامه مجلسى مقابله شده و اين يادداشت از دست خط ايشان در انجام آن نقل گرديده است. كار تصحيح و تحشيه به درخواست احمد بن فضل در نيمه جمادى الآخر ۱۱۱۸ق صورت گرفته است.
