نسخه هيچ نشانى از مؤلّف نيست. ضبط هاى آن را با حرف «ش» متمايز كرده ام.
از نحوه كتابت اين نسخه بر مى آيد كه از متنى به هم پيوسته، مانند نسخه آستان قدس، رونويس شده است.
مثلاً شماره هاى 70ـ71، 423 ـ 424، و 467 ـ 468 و چند مورد ديگر با آن كه در متن دعا با فاصله از يكديگر آمده اند، در حاشيه نسخه در پى هم كتابت شده اند. مورد جالب عنوان «دعاؤه عليه السلام إذا قتر عليه الرزق» است كه در هر دو نسخه كلمه «دعاؤه» نيامده .
دستيابى من به اين نسخه به لطف آقاى مجيد غلامى جليسه صورت گرفت.
3. نسخه سوم آن هم در ضمن مجموعه اى به خط قرچغاى خان، از دانشمندان و بزرگان دولت شاه عباس صفوى (996ـ1038ق)، مورخ 1062 تا 1065ق در كتاب خانه أمير المؤمنين عليه السلام نجف اشرف به شماره 1520 نگهدارى مى شود. اين نسخه ناقص الآخر است و تا دعاى آن حضرت در دفع كيد دشمنان را دارد. ^۱ دسترسى ما به اين نسخه ممكن نشد.
در تصحيح به دليل آن كه در «ق» متن كامل حاشيه به صورت يكجا كتابت شده و با داشتن مقدمه كامل تر هم بود، اصل قرار گرفت. علاوه بر اين، نقطه گذارى هاى نسخه «ش» چندان دقيق نبود، ولى در مجموع، هماهنگى بيشترى با صحاح اللغة داشت. همچنين در انتقال توضيحات به حاشيه، مواردى از قلم كاتب افتاده و علامت هاى «س» و «ص» حذف شده بود.