۰. «به مداواى احمق همت گماردم اما نتوانستم او را اصلاح كنم .
گفته شد : اى روح خدا ، احمق كيست ؟
فرمود : خودبين و خود رأى ، آنكه همه فضل‏ها را از آنِ خود مى‏داند . و حق و وظيفه‏اى بر خويش نمى‏بيند ، اين نادانى است كه راهى براى مداوايش نيست» ^۱ .

افرادى كه به اين حجابهاى غير قابل علاج مبتلا مى‏شوند گاه تا لحظه‏مرگ نيز از خواب‏غفلت بيدار نمى‏گردند. ابوجهل‏را مى‏توان از اينان شمرد و از اين رو پيامبر در پايان جنگ بدر و در كنار جنازه ابوجهل فرمود : «ابوجهل بيش از فرعون با خداوند دشمنى دارد . زيرا فرعون آنگاه كه يقين به هلاكت پيدا كرد ، به يگانگى خداوند اعتراف كرد ولى ابوجهل هنگام يقين به هلاكتش ، لات و عزّى را خواند .» ^۲
اين گمراهان تنها پس از مرگ بيدار مى‏شوند و به فرموده امام
على عليه‏السلام: «مردم در خوابند ، آنگاه كه مردند ، بيدار مى‏شوند.» ^۳