۰.«بسى دانشمند كه نادانى اش او را كشته و دانشى كه به همراه داشته ، او را سودى نبخشيده است» ^۱ .

سرنوشت رقت انگيز عالمى كه از جهل هلاك مى‏شود شگفت انگيز است . هنگامى كه سعد بن ابى وقاص گزارش سفرش را براى پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نقل مى‏كند ، جهل آنان را چنين به تصوير مى‏كشد : «اى پيامبر خدا! من از نزد قومى به سوى تو مى‏آيم كه آنان و چهار پايانشان يكسان‏اند . پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود : اى سعد! آيا تو را به شگفت‏تر از اين آگاه نكنم؟ قومى كه آنچه را اينان نمى‏دانند
مى‏دانند و سپس مانند ايشان نادانى مى‏كنند» ^۲ .
اين سخن بيانگر سرنوشت علم در جهان امروز است . جامعه متمدن و داناى امروز از نادانى رنج مى‏برد و قربانى جهل خويش است . اين چنين است كه علم ، بشر را به كره ماه مى‏رساند ، اما نمى‏تواند در حركت انسان به سوى كمال مطلق و رشد و تكامل وى نقشى داشته باشد .