3. راستگويي

فردي که دروغ ميگويد، به لرزهاي دچار مي‌شود که معمولاً اطرافيان به آن پي ميبرند. مؤمن، دروغ نميگويد و خويشتنداري و وقار را سرمشق خود قرار ميدهد و با اين عملکرد خود احساس آرامش و رضايت از زندگي خود ميکند.

4. پاکدامني

اگر در برابر موقعيتهاي جنسي، واکنش مناسبي نداشته باشيم، به يک موقعيت مشوشآور تبديل ميشود (هزاهز). وقار مؤمن، در اين موقعيت به او اين فرصت را ميدهد که بتواند اين غريزه را از مسير حلال آن ارضا کند و دچار لرزه و اضطراب نشود. آرامشي و رضايتي که از اين واکنش نصيب مؤمن ميشود، با هيچ چيز ديگري قابل مقايسه نيست.

5. اصلاح مال

ناتواني و لغزشهاي مالي، از مصاديق ديگر هزاهز است که انسان را دچار لرزه ميکند. مؤمن با سروسامان دادن به امور مالي، خويش را در برابر اين گرفتاري حفظ ميکند که نتيجه آن، صحت و حليت مال او، و از همه مهمتر، احساس رضايتي است که به خاطر عملکرد صحيح، نصيبش شده است.

6. آمادگي در برابر دشمن

ترس از دشمن، از مواردي است که انسان را مضطرب ميکند. مؤمن، با کسب آمادگيهاي لازم در برابر حملات نظامي و فرهنگي دشمن، خود را ايمن ميسازد، و با واکنش مناسب از خود محافظت ميکند. از آنجايي که او توانسته اين آمادگي را کسب کند، اطمينان دارد که خطري او را تهديد نميکند. در نتيجه، احساس آرامش ميکند که رضامندي را نيز به دنبال خواهد داشت.

7. نهي از منکر

افرادي که دانسته يا ندانسته، به انجام منکرات ميپردازند، در برابر نهي از آنها، جبهه گيري
ميکنند. اين حالت تدافعي براي ناهيان از منکر، موقعيت اضطرابآوري را شکل ميدهد. مؤمن در اين موقعيت، بر خود مسلط است و به اصطلاح از کوره در نميرود که اين خويشتنداري در اين موقعيت از مصاديق وقار به شمار ميرود. او، با اين رفتار، خود را در موقعيت آرامي قرار مي‌دهد و به رضايت ميرسد.

8. ترک ناداني و سبکسري

ابلهي، سبک سري و جهالت، موجب تزلزل در شخصيت و زندگي آدمي ميشود. مؤمن، با کسب علم و دانش و فراگيري راه مقابله با اين بيماريهاي نفساني، آمادگي لازم را براي خويشتنداري