بينصيب بماند، که خود، باعث از بين رفتن آسايش ميگردد. در روايتي ديگر حضرت اميرآرامش و آسايش ما در زندگي ميگردد. امّا انسان بخيل به سبب بخل اين پيوند خويشاوندي رتاتافغفغفغ
( ميفرمايند:
وَ أکرم عشيرتک فإنّهم جناحک الّذي به تطيروا أصلک الذي إليه تصير و يدک التي بها تصول.وابستگان خود را گرامي بدار؛ چون آنان پر و بال پرواز تو هستند، و ريشهاي که به آنان باز ميگردي، و دستي که با آن حمله ميکني (همان: ش۷۰۴۰).
حضرت، تعبير بسيار زيبايي نمودهاند؛ وابستگان را به پر و بال پرواز تشبيه کردهاند. آيا
ميشود بدون پر و بال، پرواز کرد و اوج گرفت؟! کبوتر نميتواند در آسمان از هر چه اهل زمين بدان مبتلايند و هر چه تعلق است، رها شود، و اين بي پر و بالي، موجبات غم و اندوه و عدم راحتي و آسايش را برايش فراهم ميکند. انسان بخيل هم نميتواند از سختي روزگار و مشکلات آن، به وسيله خويشان و اقوام خود رها شود؛ در زندگي حامي و دلسوزي ندارد که بال رهايي او از مصائب شود، و اين عوامل، باعث گرفته شدن آسايش از او ميشود. در روايتي از امام باقر عليه السلام آمده که فرمودند:
صلة الأرحام تزکي الأعمال و تنمي الأموال و تدفع البلوي و تيسّرُ الحساب و تنسي في الأجل.صله رحم، اعمال را پاک ميکند؛ داراييها را فزوني ميبخشد؛ بلا را ميگرداند، کار حسابرسي را آسان ميکند و مرگ را به تأخير مياندازد (ميزان الحکمه: ج۴ ص۲۰۱۶ ش۷۰۴۳).
اين روايت، بيانگر اين است که بهرهمندي از نعمت خويشاوندي و برقراري رابطه صحيح با آنها، باعث حمايت و پشتيباني ما در هر دو عالم است. برقراري پيوند خويشاوندي، در دنيا سبب افزايش رزق و روزي و برکت در زندگي ميشود، و بلايا را از انسان دفع ميکند، و با افزايش عمر انسان، مرگ را به تأخير مياندازد، تا امکان جبران گناهان و معاصي فراهم شود؛ اگر از خدا دوريم، فرصتي براي بازگشت به سوي او فراهم ميشود، و روح ايمان فرصتي ديگر براي بازگشت مييابد، تا بتوانيم قدمي در رسيدن به اهداف الهي برداريم.
همه اينها، عواملي است که آرامش و آسايش روحي ـ رواني و جسماني و مادي را براي ما به همراه خواهد داشت. همچنين سبب آسايش اخروي ميگردد؛ چون با برقراري اين پيوند، گناهان آمرزيده ميشود، و حسابرسي روز قيامت بر ما سهل ميگردد، و چه چيز مهمتر و با ارزشتر، که تنها با رفت و آمد و برقراري پيوند خويشاوندي براي ما فراهم ميشود. آيا آسايش و