مختصات فتنه در نهج البلاغه

نشریه : پژوهشنامه علوی

نویسنده : پديدآورنده : ابوالفضل تقی پور
پديدآورنده : افسانه قاسم پور

چکیده :

تاريخ اسلام در طول قرن هاي متمادي انواع فتنه ها و جريان هاي متعددي از غوغاسالاري و انحراف را تجربه كرده است. حضرت علي (ع) در مجموعه سخنان خود در نهج البلاغه بارها با طرح اين مساله درصدد برآمد تا بر زواياي ناپيداي انواع فتنه ها نور بتاباند و نقاب از چهره آنها بردارد در اين مقاله پس از استخراج و بررسي غالب بيانات حضرت در اين زمينه، توصيف دقيق و داهيانه اميرالمومنين از جلوه هاي فتنه و بسترهاي لازم براي شكل گيري آن ها و نيز آثار و پيامدهاي آن ها مورد بررسي قرار گرفته و شيوه هاي مورد نظر امام(ع) در مقابله با آنها نيز رصد شده است. امام علي هوا پرستي و ضعف در باورهاي ديني و ورود بي خردانه به مسايل شبهه ناك را از مهمترين عوامل بروز فتنه مي داند كه فضاي غبارآلود ناشي از آن با درآميختن حق و باطل سبب گمراهي افراد مي شود.ايشان براي مقابله با فتنه، تمسك به آموزه هاي قرآني و پرهيز از شتابزدگي و برخورد محتاطانه را مورد تاكيد قرار مي دهد