سه . معيارهاى ويژه: مشخّص كردن معيارهاى خالص براى تعيين رفتار غير عادى . دو معيار ، فراوان تر از بقيه به كار رفته اند: يكى ، پريشانى و احساس ناراحتىِ فرد ، و ديگرى ، انحراف از رفتارهاى قابل قبول اجتماع .
چهار . مدل هاى طبيعت و رفتار بشر : اين نظريه، رفتار عادى و غير عادى را بر اساس «مدل» يا سلسله مفاهيمى كه درباره طبيعت بشر وجود دارد ، نشان مى دهد. ۱
2 . نويسندگان كتاب زمينه روان شناسى (اتكينسون و همكاران) معيارهاى زير را براى رفتار غير عادى بر شمرده اند:
يك . انحراف از هنجارهاى آمارى: رفتار نابه هنجار ، رفتارى است كه از لحاظ آمارى ، كم بسامد است و يا از هنجار ، انحراف دارد.
دو . انحراف از هنجارهاى اجتماعى : دور بودن رفتار از «همنوايى اجتماعى» . ۲
سه . ناانطباقى بودن رفتار: رفتار نابه هنجار ، از نظر بهزيستى فردى و اجتماعى ، ناهماهنگ و غير انطباقى است و متضمّن پيامدهاى زيان بارى براى شخص و جامعه است.
چهار . پريشانىِ شخص: رفتار غير عادى ، باعث ناراحتى و پريشانى مى شود.
همين نويسندگان ، ويژگى هاى به هنجارى را اين گونه بيان مى كنند:
ادراك همخوان با واقعيت، توان كنترل اختيارىِ رفتار، عزّت نفس و پذيرش، برقرار ساختن روابط محبّت آميز و سازندگى و بارورى. ۳
3 . ديوسيون ۴ و همكارانش (2005 م) چهار معيار زير را براى رفتار غير عادى ، بيان مى كنند :
1.روان شناسى نابه هنجار و زندگى نوين ، ص ۱۳ .
2.. Social Complianc
3.ر . ك : روان شناسى هيلگارد ، ص ۵۲۳ ـ ۵۲۷ .
4.. Daviso
