به هنگام بازگشت امام زين العابدين عليه السلام كتاب هاى علم اميرالمؤمنين و ذخاير نبوّت و خصايص امامت را ـ كه نزد او به وديعت نهاده شده بود ـ به آن حضرت سپرد . ۱
كلينى در الكافى ، در مورد او آورده است : امام صادق عليه السلام فرمود :
چون على عليه السلام به كوفه رفت ، كتب و وصيّت را به اُمّ سلمه سپرد و چون حسن عليه السلام برگشت ، همه را به او داد .۲
ابوبكر حضرمى نيز از امام صادق عليه السلام نقل مى كند :
چون حسين عليه السلام آهنگ عراق كرد ، كتب و وصيّت امامت را به اُمّ سلمه سپرد و چون على بن حسين عليهماالسلام به مدينه برگشت ، اُمّ سلمه ، آنها را به او داد .۳
3. زنان راوى
زنان نيز همچون مردان ، مشكلات خود را از پيامبر صلى الله عليه و آله يا امام عليه السلام سؤال مى كردند و يا به شيوه هاى ديگر ، نظر امام را درباره مسئله اى مى شنيدند و آن را ضبط مى كردند و در موارد لزوم ، براى ديگران بيان مى نمودند ، مثلاً كنيز ابراهيم بن عبده نيشابورى از كسانى است كه حضرت حجت(عج) را ديده است و در اين باره مى گويد : «من با ابراهيم ، بر كوه صفا ايستاده بودم كه آن حضرت آمد و بر سر ابراهيم ايستاد و كتاب مناسكش را گرفت و چيزها با او باز گفت» . 4
همچنين اُمّ هانى مى گويد: از امام باقر عليه السلام از تفسير آيه 16 و 17 سوره تكوير (سوگند به نهان شونده ها به رونده هاى در لانه خزنده) سؤال كردم . ايشان ، در پاسخم فرمود :
امامى است كه در سال 260 پنهان مى شود ، سپس چون شهابى فروزنده در شب
1.دايرة المعارف بزرگ اسلامى ، ج ۲ ، ص ۲۱۹ .
2.الكافى ، ج ۲ ، ص ۴۳۱ .
3.همان ، ص ۴۵۱ .
4.همان ، ص ۵۴۳ .
