امام صادق مى فرمود :
حميده ، از چركين ها پاك است ، مانند شمش طلا . هميشه فرشته ها او را نگهدارى كرده اند تا به دست من رسيده ، براى لطفى كه خدا به من و حجّت پس از من داشته است .^۱
امام كاظم عليه السلام نيز همسر خود را به قيمتى گزاف ، از بنده فروشى كه از مغرب آمده است ، مى خرد . اين شخص ، اعتراف مى كند كه زنى از اهل كتاب ، به او گفته است : «سزاوار نيست كه اين دخترك ، همسر چون تويى باشد . بايد اين كنيزك ، با بهترين مردم روى زمين باشد و نزد او چندى نماند ، جز اين كه از او پسرى زايد كه در شرق و غرب زمين ، مانندش نباشد» . ^۲
اين كنيز ، مادر امام رضا عليه السلام است . توجّه به اين موارد ، با منع ازدواج با كنيزان ، بجز در صورت ضرورت ، تعارض پيدا مى كند ، مگر اين كه استثنايى در كار باشد كه اشاره اى به آن نشده است .
در جاى ديگرى ، امام باقر عليه السلام در ارتباط با زناشويى با زنانى كه مورد ترديد واقع مى شوند ، اين چنين به زراره توصيه مى كند: «بر تو باد از زن هاى ساده و نابخرد بگيرى» . گفتم : زن هاى ساده و نابخرد چه كسان اند ؟ فرمود : «پرده نشينان پارسا ... دخترهاى جوانى كه زير سرپرستى پدران اند و اظهار كفر نمى كنند و آنچه را هم كه شما از امر مذهب مى دانيد ، نمى دانند» . گفتم : جز اين است كه يا مؤمن هستند يا كافر؟ فرمود : «آن دختر ، روزه مى گيرد ، نماز مى خواند و از خدا مى ترسد و با تقواست ، ولى مذهب و عقيده شما را نمى داند ؛ نه مؤمن اند نه كافر ، مانند اصحاب اعراف» . ^۳
سپس امام ، او را قانع مى كند كه پيغمبران و ائمه نيز زن هاى فتنه گر داشته اند و