د . پاسخ مبتنى بر تدقيق در مبانى حجّيت حديث

1.مسند أحمد ، ج ۴ ، ص ۱۳۱؛ سنن أبى داوود ، ج ۲ ، ص ۳۹۲ ، ح ۴۶۰۴ ؛ مسند الشاميين ، ج ۲ ، ص ۱۳۷ ، ح ۱۰۶۱ ؛ تأويل مختلف الحديث ، ص ۱۵۵ و ۱۸۲ و ۲۹۲ ؛ كنز العمّال ، ج ۱ ، ص ۱۷۴ ، ح ۸۸۰ . نيز ر. ك : مكاتيب الرسول ، ج ۱ ، ص ۵۱۰ ؛ الرواشح السماويّة ، ص ۳۹ و ۲۰۳ ؛ الإيضاح ، ص ۲۱۶.

2.سنن الدار قطنى ، ج ۴ ، ص ۱۹۱ ؛ السنن الكبرى ، ج ۹ ، ص ۳۳۲ ؛ صحيح ابن حبّان ، ج ۱ ، ص ۱۸۹ ؛ المعجم الكبير ، ج ۲۰ ، ص ۲۸۳ ؛ مسند الشاميين ، ج ۳ ، ص۱۰۳ ؛ الرواشح السماويّة ، ص ۳۹ و ۲۰۲.

3.نيل الأوطار ، ج ۸ ، ص ۲۷۸.

4.به عنوان نمونه ر. ك: الكافى، ج ۴ ، ص ۳۳۶ ، ح ۵ و ج ۸ ، ص ۳۶۴ ـ ۳۶۵؛ الاستبصار ، ج ۱ ، ص ۲۵۸ ، ح ۹۲۵؛ معانى الأخبار ، ص ۲۶۰ ـ ۲۶۱؛ علل الشرائع ، ج ۲ ، ص ۵۵۰؛ الأمالى للمفيد ، ص ۲۶۷؛ بصائر الدرجات ، ص ۳۱۱؛ الاحتجاج ، ج ۱ ، ص ۶۶ ـ ۷۳ ؛ تفسير فرات ، ص۲۹۴ ـ ۲۹۵؛ روضة الواعظين، ص ۵۳؛ الطرائف فى معرفة الطوائف ، ۹۷ ـ ۹۸. عوالى اللآلى ، ج ۲ ، ص۱۳۷ ـ ۱۳۸؛ نور الثقلين ، ج ۱ ، ص ۷۲۵؛ فقه القرآن ، ص ۲۴۷ ـ ۲۴۸؛ بحار الأنوار ، ج ۲۴ ، ص ۱۳۵ ، ح ۹ و ج۵۶ ، ص ۲۴۸ و ص۱۹۸ ، ح ۶۶ و ج۶۵ ، ص۵۷ ، ح ۱۰۴ و ج۶۶ ، ص۱۳۹ و ج ۶۷ ، ص ۱۷۳ ، ح ۲۷؛ شرح اُصول الكافى ، ج ۱ ، ص ۲۱۹ ـ ۲۲۰ و ج ۸ ، ص ۳۷۲ و ج ۱۲ ، ص ۲۴۳؛ مناقب آل أبى طالب عليه السلام ، ج ۱ ، ص ۴۷ ـ ۴۸؛ السنن الكبرى ، ج ۶ ، ص ۲۱۳؛ تفسير الثعلبى ، ج ۴ ، ص ۳۱۸ .