صورتى كه چنانچه گفته شد، تأكيد اين روايات، بر اين است كه اين مطالبْ از طرف خدا بر پيامبرش نازل شده. اين مطلب هم كه قسمت اضافىِ طرح شده در حديث، جزء آيه نيست، امرى مسلّم بوده، هم در نزد امام عليه السلام و هم در نزد راوى كه شنونده آن بوده است . لذا در موردى كه شخصى قرآن را به گونه ديگر و همراه با اضافات (كه ظاهرا تفاسيرى از آيات بوده و شخص قارى، آن را از اهل بيت عليهم السلام شنيده بوده) قرائت كرد، امام صادق عليه السلام وى را از اين كار بازداشت و شديدا با وى برخورد كرد و فرمود:
كفّ عن هذه القراءة ، إقرأ كما يقرأ الناس.^۱
در حديث ديگرى، سفيان بن السمط مى گويد: از امام صادق عليه السلام درباره تنزيل قرآن سؤال كردم. آن حضرت در پاسخ فرمود:
إقرؤوا كما علّمتم .^۲همان گونه كه فرا گرفته ايد بخوانيد.
منظور ايشان اين است كه قرآن را بر اساس قرائت متداول بين مردم بخوانيد .
در حديث ديگرى، احمد بن محمّد بن ابى نصر بزنطى مى گويد: امام ابو الحسن عليه السلام (ظاهرا امام كاظم عليه السلام مراد است) قرآنى به من داد و فرمود: در آن نگاه نكن؛ امّا من آن را از روى كنجكاوى گشودم و در آن نظر افكندم و آيه: «لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُواْ»^۳ را خواندم و ذيل آن، نام هفتاد نفر از مردان قريش را كه نامشان همراه نام پدرانشان آمده بود مشاهده كردم. سپس امام عليه السلام كسى را فرستاد و دستور داد تا مصحف را به وى برگردانم. ^۴