چهار . فهم علماى بزرگ و شارحان كتاب «الكافى» از اين احاديث

اكثر علماى بزرگ شيعه و خصوصا شارحان الكافى، در مواجهه با اين احاديث، دلالت آنها را بر معناى ياد شده (نزول تفسير و تبيين آيات از جانب خدا و توسّط جبرئيل عليه السلام ) مطرح نموده اند، هر چند برخى از ايشان، آن را به صورت يكى از دو احتمالْ ياد كرده اند و احتمال ديگر را همان دلالت بر تحريف گرفته اند و چون بطلان اين احتمالْ ثابت شد ، دلالت آنها بر همان معناى صحيح، باقى مى مانَد .
در اين جا به برخى از تعبيرات علما، ذيل اين احاديثْ اشاره مى كنيم :
مرحوم فيض كاشانى، يگانه عصر خود و يكى از افراد انگشت شمار در فهم دقيق احاديث، ذيل اين حديث از كتاب الكافى كه چنين آمده بود: « عَنْ أبى بَصيرٍ عَنْ أبى عَبْدِ اللّهِ عليه السلام فى قَوْلِ اللّهِ عز و جل وَمَنْ يُطِعِ اللّه وَرَسُولَهُ فى وَلايَةِ عَلِىٍّ وَوَلايَةِ الأئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِيماً هَكَذَا نَزَلَتْ ^۱ (اولين حديث در بحث حاضر) چنين مى گويد:
يعنى بهذا المعنى نزلت وكذا الكلام فى نظائره ممّا يأتى كما يأتى تحقيقه فى أواخر كتاب الصلاة إن شاء اللّه . ^۲
ظاهرا مقصود ايشان از اواخر كتاب صلاة، همان آخر «أبواب القرآن وفضائله» است كه بعد از ابواب مربوط به صلاة آمده است. وى در آن جا ذيل عنوان «باب اختلاف القرائات وعدد الآيات»، بعد از آوردن چند حديث، از جمله اين حديث از بزنطى كه گفت: دَفَعَ إِلَىَّ أبُو الحَسَنِ عليه السلام مُصْحَفاً وَقَالَ لا تَنْظُرْ فِيهِ فَفَتَحْتُهُ وَقَرَأْتُ فِيهِ لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَجَدْتُ فِيهَا اسْمَ سَبْعِينَ رَجُلاً مِنْ قُرَيْشٍ بِأسْمَائِهِمْ وَأسْمَاءِ آبَائِهِمْ قَالَ فَبَعَثَ إِلَىَّ ابْعَثْ إِلَىَّ بِالْمُصْحَفِ،^۳ مى گويد:
بيان: لعلّ المراد أنّه وجد تلك الأسماء مكتوبة فى ذلك تفسيرا للّذين كفروا