خداوند، تحقير كرده، گرامى داشته و آنچه را كه او گرامى داشته، خوار شمرده است... خواننده قرآن، در حالت بهبود و تكامل دائمى است... . حاملان قرآن، عرفاى اهل بهشت اند . ^۱
و رواياتى نيز بر ختم قرآن و منوّر ساختن خانه ها با تلاوت قرآن ^۲ و تشويق به قرائت مرتّب و در همه حال آن ^۳ و ختم آن در مكّه، طى يك هفته ^۴ و ترتيل آن با صدايى خوش ^۵ آمده است. در اين خصوص، امام جعفر صادق عليه السلام مى فرمايد:
قرآن را نمى توان و نبايد، بى وقفه و تندتند خواند. وقتى به آيه اى كه در آن از بهشت ياد شده مى رسى، تأمّل كن و از خداوند متعال، بهشت را بخواه و اگر به آيه اى برخورد كردى كه در آن، ياد دوزخ شده است، تأمّلى كن و از دوزخ به خداوند پناه بَر . ^۶

سوم . قرآن و رفتار

طبيعتا همه رفتارها در چارچوب قرآن شكل مى گيرند و قرآن، معيار و ملاك كلّى آنها و كنترل كننده هر حركتى است. امام عليه السلام در دعاى خود مى فرمايد:
خداوندا! ما را به گونه اى قرار ده كه تابع حلال آن باشيم و از حرامش اجتناب ورزيم و حدود آن را به پا داريم و فرايض آن را، به جاى آوريم . ^۷
در فراز ديگرى مى فرمايد:
خداوندا! قرآن را براى ما راهبرى قرار ده كه از لغزش ها بازمان دارد و راهنمايى