۰.خداوند به ستمكار مهلت مى دهد، و آنگاه كه گريبانش را مى گيرد رهايش نمى كند.

231 . خدا سرما را به اندازه بالاپوش مى دهد. ^۱
يا : خدا درد را به اندازه طاقت مى دهد. ^۲

۰.نظير سخن امام صادق عليه السلام :إنَّ المَعونَة تَنزِلُ عَلى قَدرِ المَؤونَةِ و إنَّ الصَّبرَ يَنزِلُ عَلى قَدرِ شِدَّةِ البَلاءِ؛ ^۳

۰.كمك [روزى] به اندازه خرجى و صبر به اندازه سختىِ بلا نازل مى شود.

232 . خرما خورده منع خرما نكند . ^۴
يا : رطب خورده منع رطب كى (چون) كند؟ ^۵

۰.نظير سخن امام صادق عليه السلام :إنَّما يَأمُرُ بِالمَعروفِ و يَنهى عَنِ المُنكَرِ مَن كانَت فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ: عامِلٌ بِ ما يأمُرُ تارِكٌ لِما يَنهى و...؛ ^۶

۰.كسى بايد امر به معروف و نهى از منكر كند كه سه ويژگى در او باشد: به

۰.آنچه فرمان مى دهد عمل كند و آنچه را نهى مى كند خود نيز ترك گويد و...

توضيح: مَثَل را در جايى آورند كه نصيحت كننده يا آمر به معروف و ناهى از منكر ، خود ، آراسته به آن صفت نيكو يا دور از آن صفت زشت نباشد . بنابر مشهور، داستان مَثَل درباره كودكى است كه مادرش او را نزد پيامبر صلى الله عليه و آلهآورد و از ايشان درخواست كرد كه به او امر فرمايد تا خرما كم خورد . آن حضرت فرمود: «او را روز ديگر بياور چون من خود امروز خرما خورده ام و نمى توانم منع خوردن خرما كنم» . ^۷ اگرچه در منابع حديثى و تاريخى ، مأخذى كه صحّت اين ماجرا را تأييد كند به دست نيامد ، اما مى توان مَثَل را درباره امر به معروف و نهى از منكر به كار برد .

توضيح : «عيبهاى بزرگ و فاحش خود را نديده و عيبهاى كوچك ديگران را ديده و از آنها عيبجويى و بدگويى مى كند» . ^۱

228 . خاك بر آن خورده كه تنها خورى . ^۲
يا : تنها خور برادر شيطان است . ^۳

۰.نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله :شَرُّ النّاسِ مَن أكَلَ وَحدَهُ؛ ^۴

۰.بدترين مردم كسى است كه به تنهايى غذا مى خورد.

229 . خدا خير و صلاح بنده اش را بهتر مى داند .

۰.نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله:عَجِبتُ لِلمَرءِ الْمُسلِمِ أنَّهُ لَيسَ مِن قَضاءٍ يَقضِيهِ اللّه عَزَّوجلَّ لَهُ إلاّ كانَ خَيرا لَهُ فِي عاقِبَةِ أمرِهِ؛ ^۵

۰.در شگفتم براى مرد مسلمان كه هيچ حكمى از جانب خدا نيست مگر اينكه سرانجام كارش براى او خير است.

230 . خدا ديرگير است ولى سخت گير است. ^۶

۰.نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ لَيُملي لِلظّالِمِ حَتّى إذا أخَذَهُ لَم يُفلِتهُ؛ ^۷