مَنِ استحيى حُرِمَ؛ ^۱

۰.هر كس [بيجا] حيا ورزد، محروم شود.

25 . آدم كه پير شد حرصش جوان مى شود (حريص مى شود) . ^۲

۰.نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله:يَهرُمُ ابنُ آدَمَ و يَشُبُّ فيهِ اثنَتانِ، الحِرصُ و طُولُ الأمَلِ؛ ^۳

۰.آدميزاده پير مى شود و دو خوى در او جوان مى گردد : آز و درازْ آرزويى .

26 . آدم گرسنه ايمان ندارد . ^۴

۰.نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله :لَو لاَ الخُبزُ ما صُمنا ولا صَلَّينا؛ ^۵

۰.اگر نان نبود ، روزه نمى گرفتيم و نماز نمى گزارديم.

توضيح : داستان مَثَل اين گونه است: «گويند مردى از گرسنگى مشرف به مرگ گرديد . شيطان براى او غذايى آورد به شرط آنكه ايمان خود را به او فروشد . مرد پس از سيرى از دادن ايمان ابا كرد و گفت: آنچه را كه در گرسنگى فروختم موهوم و معدومى بيش نبود ، چه آدم گرسنه ايمان ندارد» . ^۶ مَثَل در جايى به كار مى رود كه از كسى گناهى سرزند و منشأ اين گناه، گرسنگى و فقر باشد.

ناگزير است» . ^۱ معمولاً در جايى از اين مَثَل استفاده مى شود كه سخن از بى بهره بودن از حداقل امكانات باشد.

23 . آدم فقير توى وطن خودش هم غريب است . ^۲

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :اَلفَقرُ فِى الوَطَنِ غُربَةٌ وَالغِنى فِى الغُربَةِ وَطَنٌ؛ ^۳

۰.فقر در وطن ، مايه غربت ، و ثروتمندى در غربت [مانند زيستن در] وطن است .

توضيح : «شخص ثروتمند هر جا برود تنها و بى كس نمى ماند؛ زيرا عده اى به خاطر ثروتش دورش جمع مى شوند و با او دوستى مى كنند ، ولى شخص تهيدست در وطن خود نيز دوست زيادى ندارد و غريب است» . ^۴

24 . آدم كمرو هميشه سرش بى كلاه مى ماند . ^۵

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :قُرِنَتِ ... الحَياءُ بِالحِرمانِ؛ ^۶

۰.شرم با محروميت همراه است .

۰.همچنين نظير اين سخن امام على عليه السلام :