إنَّكُم لَن تَسَعُوا النّاسَ بِأموالِكُم فَسَعُوهُم بِطَلاقَةِ الوَجهِ؛ ۱
۰.با دارايى خود نمى توانيد دل مردم را به دست آوريد ، پس دلشان را با گشاده رويى به دست آوريد.
توضيح : مراد اين است كه «اگر نمى توانى از راه بذل مال ، مردمدارى كنى، از طريق محبت و مهربانى چنين كن . سخن گرم و مهربان نيز مانند بذل مال، جلب دوستى و محبت مى كند» . ۲
57 . اجاره نشين ، خوش نشين ۳ است . ۴
۰.نظير سخن امام صادق عليه السلام :مِنَ العَيشِ دارٌ يُكرى؛ ۵
۰.از خوشىِ زندگانى ، خانه اجاره اى است.
توضيح : اين مَثَل بدان معنا است كه «مستأجر معمولاً تحمل سوء رفتار صاحبخانه يا همسايگان يا خرابى خانه و بدى شرايط را ندارد» ۶ و خانه اش را زود به زود عوض مى كند؛ زيرا «نقل مكان از خانه اجاره اى آسانتر از تعويض خانه ملكى است» . ۷ يا منظور اين است كه مستأجر در منازل متعدد ودر مناطق مختلف مسكن مى گزيند . اين جمله «معمولاً به كسى كه از محل استيجارى يا صاحبخانه اش اظهار ناراحتى بكند گفته مى شود» . ۸
1.عيون أخبار الرضا عليه السلام ، ج ۱ ، ص ۵۸.
2.كتاب كوچه ، ج ۲ ، حرف الف ، ص ۴۲ .
3.خوش نشين: صفت فاعلى (خوش نشيننده) . آن كه در هر جا خوشش آيد بنشيند و اقامت گزيند . (فرهنگ معين ، ص ۱۴۰۶) .
4.امثال و حكم ، ج ۱ ، ص ۸۳ .
5.تحف العقول، ص ۳۷۶.
6.امثال و حكم ، ج ۱ ، ص ۸۳ .
7.رهاورد خرد ، ص ۳۶۴ .
8.قند و نمك ، ص ۳۷ .