توضيح : لقمان را گفتند : «ادب از كه آموختى؟» . گفت : «از بى ادبان . هر چه از ايشان در نظرم ناپسند آمد از فعل آن پرهيز كردم» . ^۱

61 . ارحَم تُرحم. ^۲

۰.برگرفته از سخن امام على عليه السلام :يا نوفُ! إرحَم تُرحَم؛ ^۳

۰.اى نوف! رحم كن تا به تو رحم كنند.

توضيح: همان گونه كه از لفظ و ترجمه حديث برمى آيد ، جمله حاضر «مَثَلى است كه سخن ملتمسانه مظلوم به ظالم و محكوم به حاكم است». ^۴ عبارت در كتاب قند و نمك به صورت «اَرَحم تَرَحم» ضبط شده است. كه اگر بدين صورت كاربرد نداشته باشد، نحوه ضبط اين كتاب نادرست است.

62 . ارزش هر كس به قدر دانايى اوست .

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :قِيمَةُ كُلُّ امرِىً?ما يُحسِنُهُ؛ ^۵

۰.مرد را آن بها است كه بدان نيك دانا است.

63 . ارمغان مور، پاى ملخ است. ^۶

۰.نظير سخن امام صادق عليه السلام :

أقبِضَهُ بِالهِندِ و هُوَ عِندَكَ؛ ^۱

۰.روزى فرشته مرگ بر حضرت سليمان عليه السلام وارد شد و پيوسته به يكى از همنشينان او نگاه مى كرد . وقتى بيرون رفت آن مرد پرسيد : «او كه بود؟» . سليمان عليه السلام پاسخ گفت : «فرشته مرگ» . مرد گفت : «چنان مرا مى نگريست كه گويى مى خواهد جان مرا بگيرد» . سليمان عليه السلام گفت : «چه مى خواهى؟» . مرد گفت : «بر باد بنشانم تا مرا به هند ببرد» . حضرت سليمان باد را فرا خواند و مرد را بر آن نشاند . باد او را به هند برد . ملك الموت پس از چندى نزد سليمان عليه السلام آمد . سليمان گفت : «چرا پيوسته به يكى از همنشينان من نگاه مى كردى؟» . فرشته مرگ گفت : «از او در شگفت بودم . به من دستور داده شده بود كه در هند جانش را بستانم، در حالى كه او نزد تو بود» .

۰.همچنين نظير سخن پيامبر صلى الله عليه و آله:إذا قَضَى اللّهُ لِعَبدٍ أن يَموتَ بِأرضٍ جَعَلَ لَهُ إلَيها حاجَةً؛ ^۲

۰.هرگاه خداوند مقرّر كند كه بنده اى در سرزمينى بميرد ، براى او نيازى به آن سرزمين قرار مى دهد .

60 . ادب از كه آموختى؟ از بى ادبان . ^۳

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :كَفاكَ مُؤدِّباً لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ؛ ^۴

۰.براى ادب كردن خودت همين بس ، كه آنچه براى ديگران ناپسند مى شمارى ، دورى كنى.