در آن قرار خواهند گرفت. امام صادق عليه السلام در جواب كسى كه پرسيده بود: «اهل اعراف چه كسانى هستند؟» فرمود:قُومٌ اِستَوَت حَسَناتُهُم و سَيِّئاتُهُم فَإن أدخَلَهُم النّارَ فَبِذُنوبِهِم و إن أدخَلَهُم الجَنَّةَ فَبِرَحمَتِهِ؛ ¹

۰.گروهى اند كه حسنات و گناهانشان برابر است؛ اگر خداوند آنان را به دوزخ درآوَرَد ، به كيفر گناهانشان است و اگر به بهشتشان در آوَرَد، از رحمت خويش است.

توضيح: «نعمتى كه به نظر ثروتمندان حقير آيد براى محتاجان، جليل و خطير است. براى شخص مضطرّ و درمانده هر مختصر آسايشى فوز عظيم است. همان طور كه اگر شخص جهنمى را از جهنم به اعراف انتقال دهند مثل اين است كه به بهشتش برده اند». ^۲
كاربرد مَثَل در جايى است كه كسى نعمتى يا بهره اى را كوچك بشمرد در حالى كه براى شخص ديگر بسيار ارزشمند است.

76 .

از قضا سركنگبين^۳صفرا فزودروغن بادام خشكى مى نمود .^۴

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :رُبَّما كانَ الدَّواءُ داءً وَ الدّاءُ دَواءً؛ ^۵

دست باز دارند و از تصميم نادرستى كه بر اثر خشم و عصبانيت اتخاذ شده است انصراف حاصل كنند» . ^۱

73 . از خود به هرچه كنى راضى مشو تا مردمت دشمن نگيرند . ^۲
يا : خودپسند خداپسند نيست . ^۳

۰.نظير سخن امام هادى عليه السلام :مَن رَضِىَ عَن نَفسِهِ كَثُرَ السّاخِطونَ عَلَيهِ؛ ^۴

۰.آن كه از خود راضى باشد، ناراضيان از او فراوان شوند.

74 . از دل برود هر آن كه از ديده برفت . ^۵

۰.نظير شعر منسوب به امام على عليه السلام :
يُديمونَ المَوَدَّةَ ما رَأَونيويَبقَى الوُدُّ ما بَقِىَ اللّقاءُ؛^۶

۰.تا مرا بينند، دوستى بر جاى است . كه تا ديدار پايد دوستى نيز پايد .

75 . از دوزخيان پرس كه اعراف بهشت است. ^۷

0.برگرفته از جايگاه «اعراف» ـ بين بهشت و جهنّم است ـ كه عده اى