حديث قدسي در « الكافي » - صفحه 420

اگر مردم بدانند در طلب علم ، چه فايده اى هست ، آن را مى جويند ، اگر چه با ريختن خون دل و فرو رفتن در گرداب ها باشد . خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به دانيال وحى فرمود : «منفورترين مردم نزد من ، نادانى است كه حقّ علما را سبك مى شمرد و از آنها پيروى نمى كند و محبوب ترين بندگانم ، پرهيزگارى است كه طالب ثواب بزرگ و ملازم علما و پيرو خويشتنداران و پذيراى حكما باشد» .۱
ه . خطاب به حضرت موسى عليه السلام كه شامل هجده حديث است :
1 . رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود :
خداى عز و جل به موسى بن عمران عليه السلام فرمود : «اى پسر عمران! بر آنچه از فضل خود به مردم داده ام ، حسد مبر و چشمت را دنبال آن دراز مكن و دلت را پى آن مبر ؛ چرا كه حسدبرنده ، از نعمت من ناراحت است و از تقسيمى كه ميان بندگانم كرده ام ، جلوگيرى مى كند و كسى كه چنين باشد ، من از او نيستم و او از من نيست (ميان من و او ، ارتباط و آشنايى اى وجود ندارد)»۲.
2 . امام صادق عليه السلام فرمود :
در ضمن آنچه خداى عز و جل با موسى عليه السلام مناجات فرمود اين بود كه : «اى موسى! تقرّب جويندگان به من ، به چيزى مانند پرهيز از محرّماتم نزديكى نجسته اند . همانا من اقامت در بهشت هاى جاويدان را به آنها اجازه مى دهم و ديگرى را با آنها شريك نمى سازم (يعنى بهشت هاى جاويدان ، مختصّ پرهيزگاران از محرّمات است)» .۳
ديگر احاديث اين قسم ، عبارت اند از :
3 . كتاب الدعاء ، باب البكاء ، ج 4 ، ص 234 ، حديث 6 .
4 . كتاب الدعاء ، باب من ذكر اللّه عز و جل فى كلّ مجلس ، ج 4 ، ص 257 ، حديث 11 .

1.همان ، ج ۱ ، ص ۴۳ ، حديث ۵ .

2.همان ، ج ۳ ، ص ۴۱۸ ، حديث ۶ .

3.همان ، ص ۱۲۷ ، حديث ۳ .

صفحه از 432