شيخ كلينى هم روايات مربوط به قرآن و اعجاز آن را در الكافى آورده است . ۱ آرى ! برآورده شدن همه حاجات را بايد از قرآن خواست ، همچنان كه در روايتى چنين آمده است :
قرآن را بگشاييد و آنچه حاجت داريد ، از خدا بخواهيد . ۲
اقتضاى اين ويژگى هاى منحصر به فرد قرآن ، آن است كه انسان ، رابطه اى ويژه با قرآن داشته باشد و از آن جا كه نظام خاصّى براى اُنس با قرآن ارائه نشده است ، اين باور ، نزد مسلمانان ، به صورت فرهنگ درآمده است كه : اين كتاب ، قُدسى است و ما را توان بهره بُردن از آن نيست . در نتيجه ، در عين احترام ويژه قائل شدن ، آن را به كنارى نهاده اند و غبار مهجوريت ، بر آن نشسته است ، غافل از اين كه بنابر حديثى از امام صادق عليه السلام ، اين قرآن ها در قيامت ، به درگاه خداوند متعال ، شكايت خواهند بُرد . ۳
براى رهايى قرآن از مهجوريت ، اُنس با قرآن ، بايد نظام مند صورت گيرد .
3 . نياز به نظام مندىِ روايات «الكافى»
قدسى بودن كلام الهى ، به جاى آن كه عامل محرّكى براى ارتباط با آن باشد ، گاهى نوعى بازدارندگى را به همراه داشته است و مسلمانان ، خود را فروتر از آن ديده اند كه مجالستى با اين مأدبه الهى داشته باشند ، به گونه اى كه گويا اين مائده آسمانى ، فقط براى گروهى خاص ، فرود آمده است . از اين روست كه پيامبر صلى الله عليه و آله در كلامى كه به تحقّق آن يقين داشته ، به درگاه خداوند ، شكايت برده است كه : «يَارَبِّ إِنَّ قَوْمِى اتَّخَذُواْ هَـذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا» ، ۴ و نه تنها از امّت زمان خويش ، بلكه از امّت اسلامى در همه زمان ها ، گله مند بوده است .
1.الكافى ، ج ۱ ، ص ۵۹ ، ۶۰ ، ۶۱ ، ۶۲ ، ۱۹۹ ، ۲۶۹ ، ۳۷۴ و ۵۹۹ و ج ۲ ، ص ۵۹۹ و ج ۷ ، ص ۱۷۵ و ۱۷۶ و ج ۸ ، ص ۵ .
2.همان ، ج ۲ ، ص ۶۲۹ .
3.الخصال ، ص ۱۴۲ .
4.سوره فرقان ، آيه ۳۰ .
