در توجيه ترجيح اين ديدگاه (آغاز نزول قرآن در شب قدر) ، آية اللّه معرفت ، وجود افعالى با زمان هاى گذشته و نيز آيات ناسخ و منسوخ ، عام و خاص ، مطلق و مقيّد و مجمل و مبيّن را دليل آورده است .
توجيهات ديگرى نيز وجود دارد كه به دليل خوددارى از طولانى شدن كلام ، از بيان آنها صرف نظر مى كنيم .
درباره توجيه كلينى در روايت ياد شده و اين كه قرآن در ماه رمضان ، به «بيت المعمور» نازل شده و سپس در مدّت 23 سال از آن جا به زمين نازل شده ، آية اللّه معرفت معتقد است كه چنين چيزى ممكن نيست ؛ چرا كه در اين صورت ، حكمت و مصلحت نزول قرآن از عرش به آسمان اوّل يا چهارم و قرار دادن آن در بيت المعمور مشخص نيست . ۱ مگر اين كه مثل فيض كاشانى ، بيت المعمور را تأويل به قلب پيامبر صلى الله عليه و آله بدانيم كه براى اين تفسير هم دليل وجود ندارد . ۲
3 . بخش هاى مختلف قرآن
عن سعد الإسكاف قال : قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله : اُعطيت السور الطوال مكان التوراة و اُعطيت المئين مكان الإنجيل و اُعطيت المثانى مكان الزبور و فضّلت بالمفضّل ثمان و ستّون سورة و هو مهيمن على سائر الكتب . ۳
در رابطه با تعريف و تعيين محدوده اين قسمت ها ، مطلبى نيامده و تنها به اين تقسيم بندى ، خلاصه وار اشاره شده است . بنا بر اين ، در اين باره بايد گفت :
ـ سبع طوال : نام هفت سوره طولانى قرآن است كه به ترتيب عبارت اند از : بقره ، آل عمران ، نساء ، مائده ، انعام ، اعراف ، و سوره انفال همراه با سوره توبه . ۴
1.تاريخ قرآن ، محمّد هادى معرفت ، ص ۴۰ .
2.تفسير الصافى ، ج ۱ ، ص ۶۵ .
3.الكافى ، ج ۴ ، ص ۵۴۰ ، ح ۳۴۶۸ .
4.نور الثقلين ، ج ۵ ، ص ۲۶ .
