تنظر فيه ، ففتحته و قرأت فيه «لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا» فوجدتُ فيها اسم سبعين رجلاً من قريش بأسمائهم و أسماء آبائهم ، قال : فبعث إلىّ : ابعث إلىّ بالمصحف ؛ ^۱
احمد بن محمّد بن ابى نصر گفت : امام رضا عليه السلام مصحفى را به من داد و فرمود : «در آن نگاه نكن» . من آن را گشودم و سوره «لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا» را [در آن مصحف] خواندم . پس در آن ، اسم هفتاد مرد از قريش و اسامى پدرانشان را يافتم . سپس گفت : حضرت به دنبالم فرستاد و فرمود : «مصحف را برايم بفرست» .
2 . عن سالم بن سلمه قال : قرأ رجل على أبى عبد اللّه عليه السلام و أنا أستمع حروفا من القرآن ليس على ما يقرأها الناس ، فقال أبو عبد اللّه عليه السلام : كفّ عن هذه القرائة ، اقرأ كما يقرأ الناس حتّى يقوم القائم ، فإذا قام القائم قرأ كتاب اللّه عز و جل على حدّه و أخرج المصحف الذى كتبه على عليه السلام وقال : أخرجه علىٌّ إلى الناس حين فرغ منه و كتبه فقال لهم : هذا كتاب اللّه عز و جل كما أنزله [ اللّه ]على محمّد و قد جمعته من اللوحين ، فقالوا : هو ذا عندنا مصحف جامع فيه القرآن لا حاجة لنا فيه ، فقال : أما واللّه ما ترونه بعد يومكم هذا أبدا ، إنّما كان علىّ أن اُخبركم حين جمعته لتقرؤوه ؛ ^۲
از سالم بن سلمه نقل شده كه گفت : مردى نزد امام صادق عليه السلام ، قرآنى را قرائت كرد و من حروفى از آن را شنيدم ، در حالى كه آن گونه نبود كه مردم مى خواندند . امام صادق عليه السلام فرمود : «از اين قرائت ، دست بكش و همان گونه قرائت كن كه مردم قرائت مى كنند تا وقتى كه قائم عليه السلام قيام كند . وقتى حضرت قائم عليه السلام قيام كند ، كتاب خدا را مى خواند و خارج مى سازد مصحفى را كه على عليه السلام نوشت و آن را به مردم نشان داد هنگامى كه از نوشتن آن فارغ شد . به آنها فرمود : اين كتاب خداست همان گونه كه بر محمّد نازل كرده و من آن را جمع كرده ام . مردم گفتند : نزد ما مصحفى است كه در آن ، قرآن جمع است و ما نيازى به قرآن تو نداريم . سپس امام فرمود : به خدا قسم از امروز به بعد ، هرگز اين قرآن را نمى بينيد . تنها وظيفه من