دانايى بيشتر به فرامين الهى ، نشان از عقل نيكوتر دارد ؛ امّا اعتراض كنندگان از اين تعاليم ، افرادى هستند كه ترس از خداوند ندارند ؛ لذا معرفت و حقيقت ثابتى در درون خود نمى يابند تا بدان وسيله ، بينا شوند . هر كدام از اين دو دسته ، داراى نشانه ها و اوصافى هستند كه شناسايى اين اوصاف ، در تشخيص اين افراد ، مفيد است .
1 . نترسيدن كسى كه از جانب خدا خردمند نگردد : ص 21 ، ح 12 ؛
2 . نداشتن معرفت ثابت : ص 21 ، ح 12 ؛
3 . خردمندى از جانب خدا : ص 21 ، ح 12 ؛
4 . يكى بودن گفتار و كردار : ص 21 ، ح 12 ؛
5 . موافقت درون با برون : ص 21 ، ح 12 ؛
6 . دانشمند : ص 29 ، ح 23 ؛
7 . حافظ : ص 29 ، ح 23 ؛
8 . متذكّر : ص 29 ، ح 23 ؛
9 . باهوش : ص 29 ، ح 23 ؛
10 . فهميده : ص 29 ، ح 23 ؛
11 . دانستن چگونگى و چرايى و كجايى : ص 29 ، ح 23 ؛
12 . شناخت خيرخواه و بدخواه : ص 29 ، ح 23 ؛
13 . شناخت روش زندگى : ص 29 ، ح 23 ؛
14 . اخلاص در يگانگى خدا و اعتراف با فرمانش : ص 29 ، ح 23 ؛
15 . حيوان از دست رفته : ص 29 ، ح 23 ؛
16 . تسلّط بر آينده : ص 29 ، ح 23 ؛
